نشانه های سرطان سینه

سرطان پستان امروزه همان چیزی نیست که 20 سال پیش بود. در سایه آگاهی بیشتر، افزایش موارد تشخیص زودهنگام، و پیشرفت‌های به‌دست آمده در درمان، میزان بقای بیماران مبتلا به این بیماری در حال افزایش است. هر ساله تقریباً در 7000 نفراز مردم کشور این بیماری تشخیص داده می شود، اما  دلایل متعددی برای امیدوار ماندن این افراد وجود دارد.سرطان پستان در اغلب موارد علائمی ندارد، اما گاهی اوقات امکان دارد زنان خودشان مشکلی که در پستانشان ایجاد شده است را کشف نمایند.نشانه‌ها و علائمی که زنان باید مراقب آنها باشند به شرح زیر است:

•    وجود توده‌ای بدون درد در پستان
•    تغییر در اندازه و شکل پستان
•    متورم شدن زیر بغل
•    تغییرات در نوک پستان یا در ترشحات آن 

ممکن است دردناک بودن پستان هم یکی از علائم سرطان  باشد، اما این علامت رایجی نیست.سرطان التهابی پستان نوعی نادر و با رشد سریع از سرطان است که اغلب باعث ایجاد توده  بارزی نمی شود. به‌جای آن، امکان دارد پوست پستان ضخیم و قرمز شده و شاید پستان، مانند پوست پرتقال، گود افتادگی‌هایی پیدا کند. ممکن است این ناحیه گرم یا به‌طور غیرطبیعی حساس هم شده و ورم‌هایی در آن ظاهر شود که به جوش شباهت دارند.

هرچه سرطان پستان زودتر ردیابی شود، درمان آن آسان‌تر خواهد بود. و با استفاده از ماموگرام و رادیوگرافی قفسه سینه می توان تومورها را ردیابی نمود ، پیش از آنکه آنقدر بزرگ شوند که بتوان آنها را با دست لمس کرد. محققین توصیه می کند در زنانی که با خطر متوسط مواجه هستند از سن 40 سالگی ماموگرافی هرساله انجام شود. گرچه مطالعات توصیه می‌کند غربالگری با استفاده از ماموگرام از سن 50 تا 74 سالگی هر دو سال یکبار صورت گیرد ، این نکته را هم اضافه می نماید که زنان باید پیش از سن 50 سالگی با پزشک خود مشورت کنند تا، با در نظر گرفتن فوائد و ضررهای بالقوه ناشی از انجام غربالگری، متوجه شوند کدام برنامه غربالگری برای آنها مناسب است.

ممکن است پزشک دستور دهد که، علاوه بر ماموگرافی، تصویربرداری با استفاده از سونوگرافی پستان هم انجام شود. امکان دارد سونوگرافی در تشخیص حضور کیست‌ها، یعنی کیسه‌های پر از مایع که سرطانی نیستند، مفید واقع شود. در زنان خاصی که با بالاتر بودن خطر سرطان پستان روبرو هستند، امکان دارد انجام MRI و ماموگرام توصیه شود.

زمانی در گذشته، به‌طور گسترده‌ای توصیه می‌شد زنان خودشان ماهی یکبار پستان‌های خود را معاینه کنند. اما مطالعات به عمل آمده حاکی از آن است که این معاینات شخصی پستان در یافتن سرطان نقش بسیار کوچکی ایفا می کنند. اینک این تفکر حاکم است که آگاه بودن زنان از وضعیت پستان‌های خود، و مطلع بودن آنها از تغییراتی که در پستان ها ایجاد می شود، مهم‌تر از آن است که پستان‌های خود را بر طبق یک برنامه زمان‌بندی شده معاینه کنند. اگر زنی بخواهد معاینه شخصی پستان را انجام دهد، باید حتماً شیوه انجام این کار را با پزشک خود بررسی نماید.

اول اینکه نباید وحشت کند. 80 درصد توده‌های موجود در پستان سرطانی نیستند. در اغلب موارد مشخص می شود این توده‌ها کیست‌های بی‌ضرر یا تغییرات بافتی مرتبط با سیکل قاعدگی زنان می باشند. اما اگر زنی چیزی غیرعادی در پستان خود پیدا کند، باید فوراً به پزشک خود اطلاع دهد. اگر این چیز غیرعادی سرطان باشد، هرچه زودتر پیدا شود بهتر خواهد بود. و اگر سرطانی نباشد، تست نمودن آن باعث آسودگی آن زن  می شود. 

 تنها راه مطمئن تعیین اینکه  آیا توده‌ای سرطانی می باشد این است که از آن نمونه‌برداری شود. این کار متضمن برداشتن نمونه‌ای از بافت است، که گاهی اوقات این کار با استفاده از یک سوزن انجام می‌شود، تا در آزمایشگاه بر روی آن معاینات بیشتری صورت گیرد. گاهی اوقات برای برداشتن بخشی ازتوده یا کل آن جهت انجام معاینات، عمل جراحی صورت می گیرد. نتایج حاصله نشان می‌دهد که آیا توده سرطانی است، و اگر سرطانی می‌باشد از چه نوعی است. چند شکل از سرطان پستان وجود دارد، و درمان‌هایی که صورت می گیرد را دقیقاً با نوع سرطان موجود مطابقت می‌دهند.   

برخی از انواع سرطان پستان توسط هورمون‌های استروژن و پروژسترون تشدید می‌شوند. با انجام نمونه‌برداری می‌توان مشخص نمود که آیا تومور دارای گیرنده‌های استروژن (ER مثبت) و یا گیرنده‌های پروژسترون (PR مثبت) است. تقریباً دو سوم از موارد سرطان پستان نسبت به هورمون حساس هستند. چند دارو در دسترس است که با استفاده از آنها می‌توان مانع از آن شد که هورمون ها باعث پیشبرد  رشد بیشتر سرطان  شوند.
در این تصویر مدل مولکولی مربوط به  گیرنده استروژن را می‌بینید.

در تقریباً 20% از بیماران، سلول‌های سرطانی پستان دارای تعداد بسیار زیادی گیرنده پروتئینی به نام HER2 هستند. این نوع سرطان، که آن را HER2 مثبت می‌نامند، گرایش دارد سریع‌تر از دیگر شکل‌های سرطان پستان گسترش یابد. تعیین اینکه آیا تومور HER2 مثبت است اهمیت دارد، زیرا برای این شکل از سرطان از درمان‌های خاصی استفاده می شود.
در اینجا تصویر سلول سرطانی HER2 مثبت دیده می شود، که در آن سیگنال‌های مربوط به رشد غیرطبیعی با رنگ سبز نشان داده شده است.

پس از تشخیص سرطان پستان، گام بعدی تعیین اندازه تومور و میزان گسترش آن است. این فرآیند را مرحله‌بندی می‌نامند. پزشکان از مراحل صفر تا چهار استفاده می کنند تا شرح دهند که آیا سرطان به‌صورت موضعی در پستان وجود دارد، به غدد لنفاوی مجاور حمله نموده، یا در اندام‌های دیگر مانند ریه گسترش‌یافته است. دانستن مرحله و نوع سرطان پستان به گروه مراقبت بهداشتی کمک می‌کند  راهبرد درمانی را  تعیین کنند.

احتمال زنده ماندن بیمار مبتلا به سرطان پستان به شدت به این بستگی دارد که سرطان تا چه اندازه زود تشخیص داده شود. بر طبق گفته محققین، 100% از زنانی که دچار مرحله اول سرطان پستان هستند، در مقایسه با زنانی که به سرطان مبتلا نمی‌باشند، دست‌کم 5 سال زنده می‌مانند، و بسیاری از زنان این گروه برای همیشه عاری از سرطان می‌مانند. هرچه سرطان پیشرفته‌تر باشد، این درصد بقا پایین‌تر می‌رود. در مرحله چهارم سرطان پستان، میزان بقای نسبی 5 ساله به 20% کاهش می‌یابد. اما امکان دارد با یافتن درمان های مؤثرتر این درصدهای بقا افزایش یابد.

مطالب پیشنهادی:

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟

ابزارهای مورد نیاز بیمه سلامت چیست؟

خطرظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامتی
 نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی چه نقشی دارد؟

 بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر چه تاثیری دارد؟

شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان چه تاثیری دارد؟

ارتباط بین فعالیت فیزیکی و کاهش بیماریها چیست؟
چالش اصلی تامین مالی در نظام سلامت چیست؟

ورزش های ضد استرس برای بهتر شدن وضعیت روانی و احساسی افراد کدامند؟
ورزش های مخصوص افراد مبتلا به بیماران قلبی و دیابت کدامند؟
ورزش های مفید برای بیماران مبتلا به آلزایمرچیست؟

• 
  
•