اگزما عبارت است از یک بیماری پوستی آلرژیک مزمن. این بیماری خصوصاً در پوست دست، سر، صورت، پشت گردن، یا آرنج و زانو رخ میدهد، بیماری ممکن است بین یک ماهگی تا یک سالگی آغاز شود. این بیماری معمولاً تا سه سالگی مقدار تخفیف مییابد، اما ممکن است در هر سنی مجدداً شعلهور شود. |
|
|
|
انواع آن عبارتند از: اگزمای آتوپیک، که در افرادی که مستعد آلرژی هستند رخ میدهد و خصوصاً در شیرخواران شایع است؛ اگزمای سکه مانند، که در بزرگسالان رخ میدهد و علت آن ناشناخته است؛ اگزمای دست، که معمولاً در اثر تحریک با یک ماده تحریککننده ایجاد میشود. |
|
ـ علایم شایع: |
۱. خارش (گاهی شدید) در ناحیه اگزما |
۲. ضخیم شدگی و پوستهریزی در اثر التهاب مزمن |
۳. بروز تاولهای کوچک در محل اگزما همراه با تراوش مایع |
|
ـ علل بیماری: |
غالباً علت مشخصی ندارد. واکنش آلرژیک به چیزهای بسیار متنوع از جمله: غذاهایی مثل تخممرغ، گندم، شیر، یا غذاهای دریایی، پارچه پشمی، لوسیونها و پمادهای پوستی، صابونها و پاککنندهها، گیاهان، مواد مورد استفاده در دباغی، رنگها، داروهای موضعی. |
|
ـ عوامل افزایشدهنده خطر: |
۱. استرس |
۲. سابقه بیماری آلرژیک مثل تب یونجه، آسم، یا واکنش دارویی |
۳. پارچههای دوخته شده از الیاف مصنوعی که عرق بدن را به دام اندازند. |
۴. تغییرات شدید آب و هوا از نظر رطوبت، سرما یا گرما (خصوصاً وقتی تعریق زیاد شود). |
|
ـ پیشگیری: |
۱. اجتناب از عوامل خطر |
۲. به دست کردن دستکشهای لاستیکی با آستر نخی برای کارهای منزل |
|
ـ عواقب مورد انتظار: |
ممکن است بعضی از کودکان از اگزما رهایی مییابند، اما بعضی دیگر به درمان مقاومند و ممکن است تا زمان بلوغ اگزما داشته باشد. البته علایم را معمولاً میتوان با درمان کنترل کرد. تحریک پوست در اثر هر علتی میتواند باعث شعلهور شدن اگزما یا تشدید آن شود. |
|
ـ عوارض احتمالی: |
عفونتهای باکتریایی ناشی از آسیب به پوست |
|
ـ درمان: |
۱. درمان مشتمل است بر رفع علایم و شناسایی و حذف علت |
|
۲. پوشیدن لباس نخی گشاد برای کمک به جذب عرق |
|
۳. حتیالمقدور به حداقل رساندن استرس |
|
۴. کوتاه کردن مرتب ناخنها و به دست کردن دستکش نرم به هنگام خواب برای جلوگیری از خاراندن. توجه داشته باشید که خاراندن اگزما را بدتر میکند. |
|
۵. کمتر حمام بگیرید تا از خشکی زیاد پوست اجتناب شود. صابون و آب ممکن است باعث شعلهور شدن بیماری شوند. به هنگام حمام گرفتن، از صابونهای غیر چرب مخصوص و آب ولرم استفاده کنید. نواحی ملتهب را صابون نزنید. |
|
۶. پس از حمام بلافاصله از کرم نرم و مرطوبکننده استفاده کنید. |
|
۷. از قرار گرفتن در معرض تغییرات دمایی شدید (سرما یا گرمای زیاد) خودداری کنید. |
|
۸. از هر چیزی که قبلاً بیماری را بدتر کرده است اجتناب کنید. |
|
۹. از دستگاه مرطوب ـ خنککننده هوا برای افزایش رطوبت هوای خشک داخل منزل استفاه کنید. |
|
ـ داروها: |
۱. ندرتاً خوابآورها یا آرامبخشها |
۲. آنتیبیوتیک در صورت وجود عفونت |
۳. آنتیهیستامینها برای کم کردن خارش |
۴. پمادهای حاوی قطران یا داروهای کورتیزونی برای کاهش التهاب. اگر پماد شبانه استفاده شود و پس از مالیدن آن، روی ناحیه با پلاستیک بسته شود، شاید اثر بهتری حاصل شود. |
|
ـ فعالیت: |
محدودیتی برای آن وجود ندارد. |
|
ـ رژیم غذائی: |
رژیم خاصی توصیه نمیشود. تنها باید هرگونه غذایی که در شعلهور شدن بیماری مؤثر است را از رژیم غذایی حذف کرد. |
|
ـ در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمائید: |
۱. اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم اگزما را دارید. |
۲. اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند. |