باز هم شایعات پزشکی و این بار توصیه هایی برای استفاده از دستبند ها و ظروف مسی ----------------------------------- خلاصه: شایعاتی که می گویند از دستبندها و ظروف مسی برای درمان بیماریهای آرتروز و... استفاده کنید واقعیت ندارند و حتی شواهدی در مورد خطرناک بودن استفاده از ظروف مسی وجود دارد. سلامتتان را به شایعات فیس بوکی و ایمیلی نسپارید! --------------------------------------
ابتدا متن شایعه را بخوانید:
معروف است که پزشکان به کسانی که از درد مفاصل رنج میبرند، داشتن یک دستبند مسی را توصیه میکنند و دلیل این امر را هم کمبود یونهای مسی در خون ذکر میکنند که با تماس دستبندهای مسی با پوست بخشی از این کمبود جبران شده و از درد مفاصل کاسته میشود. از سوی دیگر محققین، یکی از علتهای بروز بیماری آلزیمر را رسوب یونهای آلومینیوم در مغز عنوان میکنند. تا چند دهه پیش، مردم کشور ما رسم داشتند برای پخت غذا مخصوصاً خورشت و آش از قابلمههای مسی استفاده میکردند و یک کفگیر آهنی داشتند به نام حسوم که موقع پخت غذا دائم درون آن قرار میگرفت ... هیچکس نمیدانست چرا باید این کفگیر درون قابلمه مسی قرار بگیرد، فقط میدانستند برای پخت غذا خیلی لازم میباشد. داستان از این قراره که بدن (مخصوصاً مغز) برای سلامت و نشاط و کنترل اسیدلاکتیک و کورتیزول به ۶ میلیارد یون مس نیاز دارد و به همین نسبت یون آهن. کمبود یون مس باعث میشه شما دائم احساس رخوت و خواب آلودگی و کسالت کنید و مدام دهندره کنید. در ضمن هیچ کارخانه داروئی نمیتونه از یون یک عنصر برای شما قرص تهیه کنه ... و اونی که مثلاً به اسم قرص آهن به خورد شما میدهند شامل مولکول آهن هستش که برای بدن هیچ کاربردی نداره. ولی تا این جا بدونید که غذا موقع پخت در درون قابلمه مسی، از یون آزاد شده این ظرف استفاده میکند و در بدن شما فوقالعاده احساس نشاط و انرژی ایجاد میکنه دیگه از اون دهندرگی و خمیازه و کسالت خبری نیست و باعث طول عمر مفید و سلامتی جسمی میشود. ولی یک دفعه توی دهه ۵٠ از این نون خشکیها اومدند و داد میزدند (قابلمه مسی ....... کفگیر آهنی خریداریم ...) و با یک قیمت مناسب این قابلمهها را خریدند و به جاش قابلمه آلمینیومی میدادند که بهش میگفتند روحی. هیچکس توی اون دهه نفهمید این همه قابلمه مسی کجا قراره بره؟ بعدش هم که الان ظرفهای استیل و تفلون و این مزخرفات اومده که مدعی هستند غذا توش زود میپزه و به کف ظرف نمیچسبه. ولی مردم ما خبر ندارند که همین یونهای مضر در این ظروف عامل سرطان هستند و به راحتی یون سرب و آلمینیوم و ... میتونند در جا، یک کودک ۶ ماهه را ظرف یک سال به بیماریهای کمبود خونی و سرطان و یک فرد بزرگسال را در طی ۵ سال به بیماریهای کبدی و خونی و طحال دچار کند و بعدش هم سرطان. به همه دوستان پیشنهاد میکنم حتماً برای پخت غذا (مخصوصاً غذاهای آبکی) از قابلمه مسی و کفگیر آهنی استفاده کنند. حداقل برای یک بار هم شده تا ظرف سه روز اثر آن را روی بدن خودتون ببینید. حالا جالبه توی شمال ایران موقع پخت خورشت (مخصوصاً فسنجون) یک تیکه آهن یا نعل اسب میاندازند وسط خورشت تا حسابی رنگ بگیره ... این کار باعث آزاد شدن یونهای آهن و سلامتی بدن میشود. اگر دقت کنید مردم مازندران و گیلان تقریباً در حد صفر دچار بیماریهای خونی و سرطان خون میشوند. لطفا برای ارتقا سلامتی جامعه این پیام را برای همه دوستانتان به اشتراک بگذارید . شاید گام کوچکی در این راه باشد و فرهنگ مصرف مان اصلاح گردد...!
------------------------------------------------ اما اول از همه دستبندهای مسی _
طبق تحقیقات پژوهشگران دانشگاه یورک هیچ تاثیری در درمان واقعی آرتروز و کاهش درد مفاصل ندارد و تنها با سواستفاده از درد این بیماران بازار پرسودی در تمام جهان برای شیادان درست شده است. در ازمایشهای انجام شده بیماران هم از دستبندهای مسی مغناطیسی و هم غیرمغناطیسی استفاده کردند اما هیچ کدام اثر واقعی نداشتند. در مرحله بعد ما متوجه نشدیم ارتباط یون آلومینیوم با ظروف مسی چیست؟ اما در خصوص ظروف مسی داستان کمی پیچیده تر است. بسیاری از پزشکان و محققان استفاده از آنها را به جز موارد خاصی مشکوک یا خطرناک می دانند. وبسایت سلامت لیواسترانگ به قلم جکی کارمیشل و مارتین هاگز می نویسد که استفاده از ظروف مسی می تواند خظرناک باشد و برای کمبود مس بدن بایستی از مواد غذایی یا داروهای مناسب استفاده کرد. همچنین سایت ابوت در نوشته ای از لری وست استفاده از ظروف مسی را به علت مسمومیت غذایی نامناسب توصیف کرده. استاد دانشکده علوم، تحقیقات و صنایع غذایی دانشگاه تهران می گوید: پخت غذا در ظروف مسی ارزش غذا را کاهش میدهد. به دلیل اینکه مس با ماده غذایی تداخل ایجاد میکند و ارزش غذایی را از بین میرود. احمد خدادادی، فوقتخصص بیماریهای گوارشی و کبدی میگوید: عمدهترین علت بروز بیماریهای گوارشی و کبدی، استفاده از ظروف مسی هنگام پختن غذا یا داغ کردن شیر یا انتقال شیر در این نوع ظروف است. اما باید توجه داشت که این ظروف باعث اضافه شدن مس در غذای روزانه افراد میشود و مس اضافی در کبد ذخیره و باعث از کار افتادن کبد و در نهایت مرگ شخص میشود و مس با غذاهای اسیدی واکنش میدهد. اگر ظروف مسی با لایهای از یک فلز دیگر همچون قلع یا فولاد ضد زنگ یا نیکل پوشانده شود از ورود مس به غذا جلوگیری شده و از عوارض افزایش غلظت مس در خون (تهوع، استفراغ و اسهال) کاسته خواهد شد.
مطالب پیشنهادی:
تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان کدامند؟
حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
نقش یون مس در سلول ها:
فلز مس بصورت یون در برخی پروتئین های سرم یا پلاسمای خون مثل سرولوپلاسین وجود دارد و این فلز در آزاد سازی یون های آهن از سلول ها و انتقال آنها به داخل سرم نقش دارد، چون یون مس برای خون سازی، رشد سلول های بدن و تکامل استخوان ها ضروری است و کمبود آن می تواند موجب کم خونی، کاهش رشد، عدم تکامل صحیح استخوان ها، بروز اسهال و ناراحتی های گوارشی، نازایی و سفیدی زود رس موها و همچنین آسیب به مغز و نخاع گردد.
همچنین یون مس نقش های ذیل را در مسیرهای متابولیکی دارد:
1. در سوخت و ساز اکسیژنی و تولید انرژی توسط سلول ها (لذا کمبود یون مس می تواند منجر به کاهش انرژی سلول های ایمنی شده و بیماری های خود ایمنی مثل ام اس، لوپوس، آرتریت روماتوئید و سندروم بهجت گردد).
2. یون مس جزیی از آنزیم سیتوکروم اکسیداز در فرآیند فسفوریلاسیون اکسیداتیو است که راه عمده ی سوخت و ساز سلول ها برای تولید انرژی از طریق هوازی می باشد، بنابراین کمبود مس می تواند این فرآیند مهم را تحت تأثیر قرار دهد و موجب بروز کسالت و بی حالی عمومی بدن شود و همچنین کمبود یون مس می تواند موجب بروز نازایی و ناباروری شود.
3. یون مس در عملکرد آنزیم امین اکسیداز نقش دارد که این آنزیم، پیوستگی لیزین به الاستین های شریان اصلی بدن یعنی آئورت را افزایش می دهد و در ضمن در تمام عروق بدن بخصوص شریان ها که الاستین موجب قوام این شریان هاست یون مس از همین طریق نقش مهم استحکامی را داراست.
4. یون مس در تشکیل الاستین غضروف های مفصلی نقش اساسی دارد، لذا کمبود آن می تواند منجر به بروز زود رس آرتروز مفصلی و شلی یا نرمی دیواره ی راه های هوایی (برونکومالاسی) گردد.
همچنین کمبود یون مس می تواند با شل شدن غضروف های بین مهره ای در ستون فقرات موجب بیماری دیسکوپاتی یا همان اصطلاح عامیانه بیماری دیسک در افراد شود.
5. وجود یون مس در واکنش ملانین (رنگدانه سیاه مو) از تیروزین توسط آنزیم تیروز نیاز ضروری است و کمبود یون مس می تواند موجب سفیدی زود رس موها در مردان و زنان جوان شود.
حال می توانیم با توجه به نقش یون مس در سلامت سلول ها که در بالا ذکر شد، حدس بزنیم چرا کشورهای استعمارگر با ترفندهای زیرکانه ظروف مس را غیر بهداشتی و مضر برای سلامتی اعلام کرده و به سرعت این ظروف را از خانه ها جمع نموده و به جای آن ها ظروف آلومینیومی (به اصطلاح روحی) را جایگزین آن کردند که به شدت برای سلول های بدن سمی بوده و می تواند موجب بروز بیماری آلزایمر در بزرگسالی گردد.
یادمان باشد که ظروف مسی دو گونه اند یکی ظروف مسی سفید شده با قلع یا روی (Zinc) و دیگری ظروف مسی سفید نشده، اگر ما از ظروف مسی سفید نشده برای پخت غذاها استفاده می کنیم باید پس از اتمام پخت فوراً آن غذا را از ظرف مسی سفید نشده وارد ظرف دیگری نمائیم تا از تشکیل اکسید مس جلوگیری کنیم، همچنین بهتر است برای هم زدن غذا درون ظروف مسی از یک کفگیر آهنی استفاده نمائیم تا از قسمت اول بحث که هماهنگی مس و آهن در متابولیسم بدن می باشد و آن کمک مس در آزاد سازی یون های آهن و انتقال یون های آهن به داخل سرم خون بود بهرمند شویم.
www.drakbary.com