5 ماسک درمان ریزش مو چه جادویی می کند ؟

این ماسک‌ها جادو نمی‌کنند اما درمان ریزش مو غیر ممکن نیست . توصیه می کنیم روزی 15 دقیقه از وقت‌تان را صرف این کار کنید حتی می توانید یک روز وقت بگذارید و ماسک مورد نظرتان را برای چند روز آماده کنید.

1-آب سیر و پیاز برای تحریک رشد مو:

نصف یک پیاز قرمز متوسط را خرد کرده و با چهار حبه سیر مخلوط کنید، سپس آنها را با دو لیوان آب + دو قاشق غذاخوری دارچین به‌مدت 15 دقیقه بجوشانید. بعد از 15 دقیقه آنها را از روی حرارت‌ بردارید و بهمدت چهار روز به همان صورت در جایی بگذارید بماند. بعد از چهار روز محلول را صاف کرده و داخل شامپو بریزید و هر بار سر خود را با آن شست‌وشو دهید.

2-ماسک شیر و جو ضد ریزش مو  :

یک قاشق غذاخوری آرد جو + یک قاشق غذاخوری روغن بادام+ یک قاشق غذاخوری شیر را مخلوط کنید و خمیر حاصل را روی سر بمالید. بعد از دو دقیقه با آب و شامپو بشویید.

3-ماسک تخم‌مرغ و چای سبز (دم‌کرده) برای افزایش جریان خون پوست سر:

یک عدد تخم‌مرغ کامل را با چنگال بزنید. سپس یک قاشق غذاخوری چای سبز دم‌کرده + یک قاشق غذاخوری پودر خردل را با آن مخلوط کرده و به موها بمالید. پس از 20 دقیقه با آب و شامپو موهای خود را بشویید.

4-ماسک تخم‌مرغ و آب سیب‌زمینی:

آب سه عدد سیب‌زمینی را بگیرید، یک عدد تخم‌مرغ و یک قاشق غذاخوری عسل را با آن مخلوط کرده و روی موها بمالید؛ بعد از 15 دقیقه می‌توانید موهای خود را بشویید.

5-ماسک تخم‌مرغ و ماست:

یک عدد تخم‌مرغ + دو قاشق غذاخوری ماست ساده+ یک قاشق غذاخوری روغن خردل+ یک قاشق غذاخوری آبلیمو را مخلوط کرده و روی موها بمالید. پس از 30 دقیقه با آب محلول را از روی سر خود بشویید.

 مطالب پیشنهادی:

درمان ریزش مو

درمان ریزش مو با طب سنتی

قرص( اکوفان )جلوگیری از ریزش مو و رشد سریع مو

چگونه از موهای خود مراقبت کنیم 

حجیم شدن مو در هند

۹ راهکار برای داشتن موهای ضخیم و پرپشت‌ 

زیبایی پوست و مو با نسخه‌های طبیعی

درمان گیاهی برای ریزش مو

 

ریزش مو قسمتی طبیعی از سیکل رشد مو است. در حقیقت ما به طور طبیعی در شبانه روز 50 تا 150 تار موی سر از دست می دهیم. و زمانیکه میزان ریزش مو بیش از مقدار طبیعی آن باشد و جایگزینی موهای جدید هم با سرعت کمتری انجام می پذیرد یا اگر موهای قبلی با موهای کوتاه تر و ضعیفتر جایگزین شوند آنوقت است که تاسی بروز می کند.

تاسی همیشه مشکل مردان بوده است و بسیاری نسبت به آن حساس بوده اند. ریزش مو در ناحیه ای خاص از سر در اثر کیست های چربی هم ممکن است بوجود آید. این مشکل ممکن است در طول یک یا چند هفته اتفاق بیفتد. بسیاری از ما بخاطر زندگی ماشینی امروزی و رژیم غذایی چرب و نامناسب به این عارضه دچار می شویم.

نوعی طب هندی به نام ایرویدا برای درمان چنین عارضه ای مناسب است در این روش درمان ریشه مشکل مورد بررسی قرار می گیرد. اگر می خواهید جلوی ریزش موی خود را بگیرید درمان ها طبیعی بهتر می توانند کمک کنند. ماساژ دادن همراه با روغن برای موهای شما بسیار مفید است.

سه بار در هفته از روغن نارگیل یا روغن خردل استفاده کنید. استفاده از مخلوط دال اُراد پخته شده و شنبلیله 2 تا سه بار در هفته بسیار مفید است. هر شب روغن کنجد به سر خود بمالید و سر خود را با یک پارچه یا روسری ببندید. صبح که از خواب بیدار شدید سر خود را با یک شامپوی گیاهی خوب بشورید برای آب کشی نهایی از محلولی که از یک قاشق غذا خوری سرکه سیب و یک لیتر آب تشکیل شده است استفاده نمایید.

مخلوطی از یک قاشق غذا خوری عسل و 45 میلی لیتر مخلوط آب و الکل طبی به غلطت 20 درصد الکل خالص و آب یک پیاز متوسط تهیه کنید می توانید این مخلوط را هر شب به سر خود بمالید و صبح سر خود را بشویید.

برای شستشوی سر همیشه از شامپو یا صابون های گیاهی که مواد شیمیایی ندارند استفاده نمایید. و ممکن است علت اصلی ریزش موی شما مواد شیمیایی موجود در شامپو ها یا صابون هایی باشد که استفاده می کنید. مواد شمیایی موجب گرما می شوند که نتیجه آن تاسی موضعی است.

آمالا شیکالا یکی از شویند های موی سر رایج در هندوستان است. این ترکیب از آب پیاز و عسل تهیه شده است. برای تهیه آن می توانید یک چهارم فنجان آب پیاز را با یک قاشق غذا خوری عسل مخلوط نمایید. و با این مخلوط پوست سر خود را هر روز ماساژ دهید.

با نوشیدن مخلوطی از آب سفناج و کاهو می توانید به رشد موهای خود کمک کنید. آب یونجه که با آب هویج مخلوط شده است هم نوشیدنی مفیدی برای رشد مو است. درمان های گیاهی مشابهی وجود دارند ولی سعی کنید درمانی را برای موهای خود انتخاب کنید که کمترین ضرر را داشته باشد و همینطور امتحان شده باشد. اما این گونه درمان های گیاهی و خانگی برای اثر گذاری باید حداقل 30 روز مورد استفاده قرار گیرد.

همینطور با انتخاب سبک زندگی سالم و اهمیت به استراحت تغذیه و ورزش به حد اعتدال می توانید سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کنید و به روییدن موهای بیشتر کمک کنید.

ترجمه: علی یزدی مقدم

مطالب پیشنهادی:

رسانه ها در الگوی مصرف جامعه چه نقشی دارند؟

ارتقای کیفیت خدمات سلامت از منابع مالی یارانه ها

اصلاح ساختار نظام جامع مدیریتی اقتصادی بیمارستان

اقدامات اساسی در تخصیص منابع در نظام سلامت

بررسی مشکلات برنامه پزشک خانواده

بیمه سلامت و نقش بیمه های مکمل بر آن

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

ریزش مو بعد از زایمان

بسیاری از خانم ها بعد از دوران بارداری دچار ریزش موها می شوند. بعضی ها بطور خفیف و برخی دیگر با شدت بسیار زیاد آن را تجربه می کنند.

اکثر خانم ها نگران هستند که آیا موهای ریخته شده در این دوران مجددا روییده می شوند و آیا روشی برای جلوگیری از ریزش موها در این دوران وجود دارد؟ بسیاری نیز که با شدت زیاد دچار ریزش مو می شوند با ترس و وحشت و گاهی افسردگی مواجه می شوند.

بگذارید ابتدا با علل، زمان و میزان ریزش موها مبحث را شروع کنیم.

علت ریزش موها در این دوران به واسطه تغییرات هورمونی در بدن خانم ها و زمان شروع آن معمولا 2 هفته بعد از زایمان می باشد و اوج ریزش موها در ماه دوم و سوم است که معمولا تا پایان 6 ماه ادامه می یابد. میزان ریزش موها در هر کس می تواند متفاوت باشد از 100 تار مو تا 500 تار مو در روز.

نکته اول ریزش موها بعد از زایمان امری طبیعی است و اکثرا خانم ها انرا تجربه می کنند و جای نگرانی نیست و معمولا تا پایان ماه 6 و 7 بعد از زایمان ادامه دارد، اگر بعد از این مدت از شدت ریزش موها کاسته نشد آنگاه می بایست به متخصص پوست و مو مراجعه نمایید، ممکن است به واسطه شیردهی بدنتان دچار کمبود برخی از ویتامین ها و مواد معدنی از قبیل آهن، روی، کلسیم، منیزیوم و غیره شده باشد که با انجام آزمایشات مربوطه باید مورد بررسی قرار گیرد.

نکته دوم به واسطه اینکه در دوران بارداری و شیردهی اکثر محلول ها و مکمل های غذایی منع مصرف داشته نمی توان درمانی برای جلوگیری و کاهش محسوس ریزش موها در این دوران تجویز نمود و صرفا می توانید با دنبال کردن برنامه غذایی و مکملی مناسب زیر نظر پزشک متخصص کمی از میزان ریزش موها بکاهید که البته با این کار به سلامت نوزاد خود نیز کمک می نمایید.

نکته سوم معمولا بخش زیادی از موهای ریخته شده در این دوران به مرور زمان جایگزین می شوند و نیازی به درمان نمی باشد، اما اگر موهایتان به میزان مورد نظر روییده نشدند، می توانید درمان را زیر نظر پزشک بعد از پایان ماه ششم شیردهی آغاز نمایید.

مطالب پیشنهادی:

ورزش  چه اثری برکاهش بیماری های قلبی و بیماریهای استخوانی دارد؟
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟

چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟

تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم کدامند؟

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

آنالیز مو چیست, تشخیص علل ریزش مو

همان طور که در صفحات دیگر وب سایت توضیح داده شد، مهمترین گام برای درمان ریزش مو تشخیص علل ریزش می باشد و در کنار آزمایش خون، آنالیز مو روشی است که ما از آن برای تشخیص علل ریزش مو از قبیل سنجش میزان مواد معدنی و فلزات سنگین، وضعیت سنتز پروتئین و غیره استفاده می نماییم، بدین ترتیب که بخشی از موی سر شما با قیچی چیده می شود(حدود 100 تار مو) و در لابراتوار مخصوص مو تجزیه و تحلیل شده و با توجه به اطلاعات بدست آمده، جهت درمان ریزش مو و رویش مجدد موها، مکمل ها، محلول ها و درمان مناسب را تجویز می نماییم. تست آنالیز مو برای سنجش فلزات سمی در بدن و آزمایش دی ان ای نیز مورد استفاده بسیاری از پزشکان قرار می گیرد.

در آنالیز مو میزان 21 عنصر در بافت مو اندازه گیری می شود، این عناصر عبارتند از: کلسیم، منیزیوم، پتاسیم، سدیم، فسفر، آهن، مس، منگنز، روی، کرم، سلنیوم، بارون، لیتیوم، مولیبدنم، نیکل، کبالت، سرب، جیوه، کادمیوم، آرسنیک، آلمینیوم.

میزان برخی از عناصر در آنالیز مو بیانگر میزان ذخایر آن ها در  بدن می باشد و از آن مهمتر نسبت بعضی از مواد معدنی به یکدیگر بیانگر وضعیت و فعالیت غدد تیروئید، آدرنال و نوع متابولیزم بدن می باشد، به عنوان مثال نسبت کلسیم به پتاسیم بیانگر عملکرد غده تیروئید و نسبت سدیم به پتاسیم بیانگر عملکرد غدد آدرنال(فوق کلیوی) می باشد. مثلا افرادی که دچار کم کاری غدد فوق کلیوی می باشند در آنالیز مویشان میزان سدیم در قیاس با پتاسیم، کلسیم و منیزیوم کمتر می باشد به دلیل اینکه میزان هورمون های ترشح شونده توسط غدد فوق کلیوی مسئول تنظیم میزان سدیم در سرم خون می باشند و زمانی که غدد فوق کلیوی کم کار باشند میزان سدیم در خون کم بوده و میزان کمتری از این عنصر در بافت های نرم بدن مانند مو رسوب می کند.

در آنالیز مو عوامل متداول که سبب ریزش موها می گردند بررسی می شوند و عبارتند از:

1) کمبود مواد معدنی

2) ازدیاد مواد معدنی

3) وضعیت متابولیزم پروتئین در بدن

4) عملکرد غدد فوق کلیوی و تیروئید

5) نوع متابولیزم بدن 

و با توجه به اطلاعات بدست آمده از آنالیز مو و آزمایش خون علل ریزش مو مشخص می گردند و برنامه درمانی دقیق که شامل:

1) تجویز مکمل های غذایی مناسب برای تنظیم میزان مواد معدنی و ویتامین ها در بدن

2) انتخاب نوع مناسب از محلول های محرک رویش مو

3) ارائه برنامه غذایی جهت کمک به تنظیم میزان مواد معدنی

4) در صورت نیاز تجویز گیاهان درمانی جهت کمک به تنظیم هورمون ها و... ارائه می شود.

که علاوه بر درمان ریزش مو و رویش مجدد موها، سبب تنظیم متابولیزم، افزایش انرژی و سلامت بدن نیز می گردد.

تفاوت آزمایش خون و آنالیز مو برای سنجش میزان مواد معدنی و فلزات سنگین

موی سر دومین بافت فعال و متابولیکی بدن است که تحت تاثیر جریان خون، عرق، هورمون ها و آنزیم ها می باشد، میزان مواد معدنی رسوب کرده در مو بیانگر ذخایر آن ها و آنچه که درون سلول های بدن در حال اتفاق است می باشد، فاکتور های درون خون با عواملی مانند غذا خوردن، فعالیت های بدنی، مریضی و... بسیار متغیر هستند و همچنین در آزمایش خون میزان مواد موجود در خون در لحظه خون گیری بررسی می شود. اما در آنالیز مو 2.5 سانتی از بافت مو آنالیز می شود که بیانگر میزان مواد معدنی رسوب کرده در مو طی 2 الی 3 ماه می باشد که بسیار دقیقتر از آزمایش خون برای اندازه گیری میزان ذخایر مواد معدنی و فلزات سنگین در بدن است. همانطور که در قسمت های مختلف سایت بارها توضیح داده شد یکی از عوامل اصلی در ریزش موها عدم توازن میزان مواد معدنی در بدن می باشد. جهت مطالعه بیشتر درباره نقش مواد معدنی در سلامت انسان مقاله مواد معدنی و نقش آن ها در بدن را مطالعه نمایید. لطفا توجه داشته باشید این مطلب بدان معنی نیست که آنالیز مو می تواند جایگزینی برای آزمایش خون باشد، برای اندازه گیری میزان فاکتورهای خونی مانند آنزیم ها، چربی، قند، تشخیص بیماری ها و غیره آنالیز مو هیچ کاربردی ندارد. 

تفسیر آنالیز مو:

تفسیر آنالیز مو کمی متفاوت از آزمایش خون می باشد به عنوان مثال میزان کم عناصر در آنالیز مو لزوما به معنی کمبود آن ها در بدن نمی باشد مثلا آهن از عناصری است که در آنالیز مو نباید مورد بررسی قرار گیرد و میزان کم آن در آنالیز نشانه کمبود نمی باشد و یا میزان بالای کلسیم دلیل بر ازدیاد آن در بدن نبوده بلکه بیانگر عدم توانایی بدن در استفاده از کلسیم می باشد که باعث می شود کلسیم به مرور زمان در بافت های نرم بدن از جمله مو رسوب کرده و از دلایل آن می توان به کم کاری غدد تیروئید و یا آدرنال و ازدیاد مس اشاره نمود. قابل ذکر است پزشک یا متخصص تغذیه باید دوره کامل آموزش تفسیر آنالیز مو را گذرانده و دارای تجربه و علم کافی باشد تا توانایی لازم برای تفسیر صحیح آنالیز مو و تنظیم برنامه درمانی را دارا باشد.

گستردگی استفاده از این روش در سایر کشورها

بیش از ده ها لابراتوار آنالیز مو در آمریکا و اروپا در حال فعالیت می باشند و بیش از هزاران دکتر و متخصص تغذیه در سراسر دنیا از این روش برای اندازه گیری میزان مواد معدنی ، بررسی متابولیزم بدن و غیره استفاده می نمایند، پزشکان و متخصصین تغذیه که با نام holistic فعالیت می کنند بیشتر طرفدار این روش هستند و از آنجا که تفسیر آنالیز مو کار پیچیده و دشواریست هر پزشکی قادر به استفاده از این روش نمی باشد و باید دارای علم و تجربه کافی باشد.

نمونه ای از آنالیز مو:

مطالب پیشنهادی:

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟

ابزارهای مورد نیاز بیمه سلامت چیست؟

خطرظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامتی

 نانو تکنولوژی در پزشکی وسلامت عمومی چه نقشی دارد؟

 بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر چه تاثیری دارد؟

شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان چه تاثیری دارد؟

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

ویتامین و املاح برای جلوگیری از ریزش مو

با خوردن یک سری از مکمل ها و ویتامین های باعث رشد،شفافیت بیشتر موهایتان می شود. مثلا با خوردن ویتامین های ...

دریافت کم ویتامین های گروه B به خصوص B6،بیوتین،اینوزیتول واسید فولیک و املاحی مانند گوگرد،منیزیم روی،باعث ریزش مو می شود.ویتامین های گروه B به خصوص B5 ( اسید پانتوتنیک) و B3 ( نیاسین) نقش مهمی در رویش مو دارند.
در آزمایشات حیوانی نشان داده شده که اسیدهای آمینه در ضخامت مو موثر هستند.عنوان مثال دریافت کم منیزیم در موش های آزمایشگاهی باعث ریزش موی زیادی در آنها شد. کمبود بعضی ویتامین های گروه B مثل بیوتین و اینوزیتول نیز باعث ریزش مو می شود.البته این کمبودها را می توان با تغذیه صحیح و مناسب جبران کرد.
دریافت مکمل های ویتامینی در بعضی موارد باعث رشد موشده است.مردانی که دچار کمبود B6 هستند اغلب دچار ریزش مو می شوند.حتی کمبود اسید فولیک باعث طاسی بعضی مردان می شود.مطالعات حیوانی نشان داده دریافت طبیعی و نرمال این ویتامین ها باعث می شود موها به وضعیت قبلی خود برگردند.
دریافت دوز بالای ویتامین A (صد هزار واحد بین المللی در روز ) برای یک مدت طولانی،باعث ریزش مو می شود،ولی قطع دریافت آن مشکل را حل می کند.بطور کلی اگر کمبود یک ماده مغذی باعث ریزش مو شود،با دریافت مقدار کافی و لازم آن می توان مشکل را برطرف کرد.

در زیر نام تعدادی از مکمل ها و مقدار مصرف آنها را برای شما آورده ایم:*تذکر : مصرف این داروها و مکمل ها باید با توصیه و مشورت پزشک باشد و از مصرف خودسرانه آنها جداً خودداری کنید،زیرا ممکن است برای شما مشکل ساز شود.

اسیدهای چرب ضروری :اسیدهای چرب ضروری ( روغن بذرکتان،روغن ماهی و روغن گل پامچال منابع خوبی هستند) حالت مو را خوب می کنند و از خشکی و شکنندگی آن جلوگیری می کنند.مقدار مصرف : 500 میلی گرم در روز.

* توجه : این مکمل را به کودکان ندهید.

ویتامین های گروه B :این گروه ویتامین ها نقش مهمی در حفظ سلامتی و رشد مو دارند.مواد غذایی غنی از ویتامین های گروه B شامل:حبوبات ( مثل لوبیا و نخود )،هویج،گل کلم،سویا، مخمر خوراکی،سبوس  غلات،آجیل و تخم مرغ است.برای تأثیر بیشتر،غیر از منابع غذایی ویتامین های گروه B از مکمل های آنها (مثل شربت B- کمپلکس ) نیز استفاده کنید.ویتامی B3  نیاسین) مقدار مصرف :سه بار در روز و هر بار 50 میلی گرم.

ویتامین B5( اسید پانتوتنیک) :
سه بار در روز و هر بار 100 میلی گرم.

ویتامین B6 پیریدوکسین) : 
سه بار در روز و هر بار 50 میلی گرم.

بیوتین:در حفظ سلامتیپوست و مو تأثیر بسیاری دارد و حتی می تواند از ریزش مو در آقایان جلوگیری کند. موادغذایی غنی از بیوتین را به مقدار زیاد مصرف کنید یا مکمل خوراکی آن را بخورید.

 

منابع غذایی بیوتین شامل: 
مخمر،برنج قهوه ای،نخودسبز،عدس،جو،سویا،دانه آفتابگردان و گردو است.
مقدار مصرف : سه بار در روز و هر بار 50 میلی گرم.

اینوزیتول:برای رشد مو ضروری است.
مقدار مصرف : دو بار در روز و هر بار 100 میلی گرم.

ویتامین C:ویتامین Cجریان خون را در پوست سر بهبود می بخشد و از دیواره مویرگ های خونی که خون را به فولیکول های مو می رسانند،حفاظت می کند.مقدار مصرف : 3000 تا 10000 میلی گرم در روز.

ویتامین E:

دریافت اکسیژن را افزایش می دهد و باعث گردش بهتر خون در پوست سر می شود.سلامتی و رشد مو را بهبود می بخشد.ویتامین E بعنوان یک آنتی اکسیدان نقش مهمی در سیستم ایمنی بدن ایفا می کند.از آنجایی که سلامتی موها با سلامتی سیستم ایمنی مرتبط است،می توان گفت ویتامین E با تقویت ایمنی بدن،رشد موها را افزایش می دهد.مقدار مصرف : ابتدا با 400 واحد بین المللی (IU) در روز شروع کنید و کم کم آن را به 800 تا 1000 واحد بین المللی در روز برسانید.واحد بین المللی مثل میلی گرم،یکی از واحدهای اندازه گیری است.

روی:با تقویت ایمنی بدن،رشد موها را تحریک می کند.
مقدار مصرف : 50 تا 100 میلی گرم در روز . بیشتر از این مقدار مصرف نکنید.

سایر مواد مغذی:
کوآنزیم Q10 :کوآنزیم Q10 گردش جریان خون را در سر بهبود می بخشد.مقدار اکسیژن بافت ها را افزایش می دهد.همچنین برای حفظ سلامتی قلب بسیار مهم است. 60 میلی گرم در روز مصرف کنید.

 

L- سیتئین و L- متیونین :دو اسید آمینه ای که حالت،کیفیت و رشد موها را بهبود می بخشند و از ریزش مو جلوگیری می کنند.
مقدار مصرف : 500 میلی گرم دو بار در روز و با معده خالی .

 مطالب پیشنهادی:

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران چیست؟
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان کدامند؟

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان چیست؟

 کافئین بر بدن چه اثراتی دارد؟

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد چیست؟

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

ازدیاد مس در بدن و ریزش مو

coppertoxicityمس یک ماده معدنی و ضروری برای بدن است که اهمیت حیاتی برای سلامت جسم و روان انسان دارد، سال ها بروی این ماده معدنی در آزمایشگاه های دولتی و خصوصی مطالعه و تحقیق شده، با این حال اهمیت آن برای سلامت هنوز هم تا حد زیادی مورد بی توجهی قرار می گیرد.

وظایف مس در بدن

مس نقش های بسیاری مهمی در بدن انسان ایفا می کند. مشکل زمانی رخ می دهد که مقدار آن در بدن افزایش یابد. برخی از وظایف مهم مس در بدن عبارتند از:

۱. حفظ استخوان، مفاصل و بافت های همبند: مس در پیوند خوردن کلسیم به استخوان ها و بافت های همبند به منظور ساخت و ترمیم آن ها مورد نیاز است. این شامل تاندون ها، رباط ها، پوست، مو، ناخن، شریان ها، وریدها و غیره  می شود. عدم توازن می تواند به پوکی استخوان و تقریبا به تمام مشکلات پوستی، تاندون ها، مو و ناخن ها دامن بزند.

۲. تولید انرژی در سلول ها: مس در مرحله نهایی چرخه تولید انرژی به نام سیستم حمل و نقل الکترون مورد نیاز است. در این سیستم بیشترین انرژی سلولی ما تولید می شود. هر گونه مشکل در این بخش باعث خستگی، افسردگی و ناتوانی های دیگر که مربوط به کم بودن انرژیست می شود.

۳. سیستم ایمنی بدن: روی فلزیست که در تقویت سیستم ایمنی بدن نقش بسیار مهمی دارد، میزان مس و روی باید در بدن باهم متوازن باشند، زمانی که مس افزایش یاید باعث کاهش روی و تضعیف سیستم ایمنی بدن می گردد و شخص در معرض ابتلا به انواع عفونت ها و قارچ ها قرار می گیرد.

۴. سیستم غدد درون ریز، به ویژه تیروئید و غدد آدرنال: غده تیروئید نسبت به مس بسیار حساس است. بخشی از آن به این دلیل است که تیروئید به آسانی توسط سیستم اعصاب سمپاتیک تحت تاثیر  قرار می گیرد. مشکلاتی از قبیل کم کاری یا پرکاری تیروئید رابطه مستقیم با عدم تعادل مس در بدن دارند، بنا بر تجربه ما اکثر مشکلات تیروئید با تنظیم میزان مواد معدنی و ایجاد توازن بین آن ها رفع می گردد و نیازی به هورمون درمانی نمی باشد.

۵. سیستم تولید مثل: مس ارتباط تنگاتنگی با متابولیزم استروژن دارد و برای باروری در زنان و حفظ بارداری مورد نیاز است. عدم تعادل می تواند باعث مشکلات مختلف در ارگان های زنانه و ایجاد نارحتی هایی از قبیل سندرم قبل از قاعدگی، کیست تخمدان، ناباروری، سقط جنین، اختلالات جنسی و غیره شود. در مردان فلز روی برای تولید اسپرم مورد نیاز است و عدم تعادل مس تاثیر مستقیم بروی عملکرد فلز روی می گذارد و منجر به کاهش میل و توانایی های جنسی در مردان می شود.

۶. سیستم عصبی: مس محرک تولید انتقال دهنده های عصبی از قبیل: اپی نفرین، دوپامین، نوراپی نفرین و مونو آمینو اکسیداز(آنزیمی که برای تولید سروتونین لازم است) می باشد. عدم تعادل مس تاثیرات همه جانبه بروی سیستم اعصاب مرکزی می گذارد که به شدت با واکنش های روانی، عاطفی و عصبی همراه است. برخی از علایم آن عبارتند از کاهش قدرت حافظه به خصوص در افراد جوان، افسردگی، اضطراب، اختلال دو قطبی، اسکیزوفرنی و دیگر اختلالاتی که در این مقاله مورد بحث قرار می گیرند.

سه حالت عدم تعادل مس:

1. کمبود مس

2. ازدیاد مس

3. مس غیر قابل دسترس

حالت اول و دوم به راحتی قابل فهم است. بعضی از غذاها دارای مقادیر زیادی مس می باشند مانند انواع گوشت قرمز(دل، جگر ، قلوه)، تخم مرغ، حبوبات، تخم آفتابگردان و غیره، زیاده روی در خوردن آن ها منجر به ازدیاد مس در بدن فرد می شود و در قبال آن میوه ها، سبزیجات و برخی دیگر از مواد غذایی دارای میزان کمی مس می باشند، معمولاً افراد با متابولیزم سریع دچار کمبود مس و افراد با متابولیزم کند دارای ازدیاد مس یا مس غیر قابل دسترس در بدن می باشند.

مس غیر قابل دسترس برای بدن چیست؟ این یک حالت خیلی معمول است، مس به اندازه کافی یا زیاد در بدن وجود دارد ولی بدن نمی تواند از آن استفاده نماید، به این دلیل که مواد معدنی مانند مس، برای جابجایی در بدن می بایست به پروتئین های حمل کننده به نام های Ceruloplasmin یا Metallothionein متصل شوند، مس آزاد بدون اتصال به پروتئین ها در بدن بصورت آزاد می چرخد و در اندام های مختلف مانند کبد، مغز، اندام های تناسلی و غیره تجمع پیدا می کند. این حالت معمولا در افراد با متابولیزم کند دیده می شود و یکی از علل آن کم کاری غدد فوق کلیوی(آدرنال) می باشد، به دلیل اینکه هورمون های ترشح شونده توسط این غدد به کبد دستور تولید پروتئین های حمل کننده مس را می دهند.

علائم عدم تعادل مس در بدن:

هر ماده معدنی تمایل به تجمع در یک سری از اندام های بدن را دارد مس معمولاً در بافت کبد، مغز، سیستم عصبی، آلت تناسلی مردان و زنان، پوست و چندین ارگان دیگر تجمع می کند و موجب اختلال در عملکرد آن ها می شود، در زیر به بررسی تأثیر مس بر بخش های مختلف بدن می پردازیم.

مس و سیستم عصبی: بنا بر تحقیق بسیاری از محققان از جمله دکتر پال اک، به مس ماده معدنی احساسات گویند، چون عدم تعادل آن تأثیر عمیقی بروی سیستم اعصاب مرکزی می گذارد، مس تقویت کننده فعالیت مغز قدیم(Old Brain) جایی که مربوط به احساسات و عاطفه است و عنصر روی تقویت کننده مغز جدید(کرتکس) بخشی از مغز که مربوط به استدلال، منطق و غیره است می باشد، وقتی میزان مس در بدن افزایش یابد، فرد تمایل به استفاده از مغز قدیم خود را دارد. به این بخش از مغز، مغز حیوانی، مغز احساسات نیز گفته می شود. در این زمان انواع حالت های عاطفی و احساسی در فرد افزایش می یابد.

بیش از 20 نوع مشکل روحی و روانی رابطه مستقیم با عدم تعادل مس در بدن دارند از جمله انواع افسردگی، بی خوابی و اضطراب، خشونت، اختلال حواس، وسواس، اختلال دو قطبی، هراس شدید، اسکیزوفرنی و دیگر بیماری ها مانند میگرن، عصبی بودن، مه مغزی(سردرگمی) و رویا پردازی، تمامی بیماری های ذکر شده بعد از متعادل شدن میزان مس در بدن به طور شگفت آوری از بین می روند.

مس و خشونت در جهان: همانطور که گفته شد مس ارتباط تنگاتنگی با ارتقاء احساسات دارد، بنابراین خشونت به مراتب بیشتر در افرادی که دارای مس مازاد هستند دیده می شود. مشکلی که امروزه در بسیاری از نقاط جهان دیده می شود.

مس و  کم خونی: یکی از علائم معمول و همیشگی عدم تعادل مس در بدن کم خونی می باشد که کاملا شبیه کم خونی فقر آهن است. مس برای متابولیزم آهن و تبدیل آهن از حالت Ferric به فرم Ferrous و بر عکس و برای ورود آهن به داخل مولکول هموگلوبین نیاز است. وقتی عدم تعادل مس رخ دهد آهن نمی تواند وارد هموگلوبین شود و کم خونی بروز می دهد، که متأسفانه تعداد بسیار کمی از پزشکان از این نوع کم خونی مطلع هستند، این نوع کم خونی به خاطر فقر آهن نمی باشد و به اشتباه برخی از پزشکان قرص آهن به بیماران تجویز کرده که شاید کمی حال فرد بهتر شود اما شخص در آینده با مشکلات جدید و جدی که ناشی از ازدیاد  آهن در بدن است روبرو خواهد شد.(جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله ازدیاد آهن را مطالعه نمایید.) درمان صحیح برای این نوع کم خونی تنظیم کردن میزان مس و سایر مواد معدنی است و بعد از آن کم خونی بدون نیاز به قرص آهن از بین خواهد رفت.

مس و عفونت در بدن: مس برای متابولیزم هوازی مورد نیاز بدن است، عدم تعادل آن اجازه می دهد تا ارگانیسم های قارچی در بدن رشد کنند، همچنین میزان کافی عنصر روی برای عملکرد سیستم دفاعی بدن ضروری است، هر گاه مس در بدن زیاد شود باعث کاهش روی در بافت  های بدن و تضعیف سیستم  ایمنی می گردد. دلیل اینکه چرا برخی از افراد نمی توانند به سادگی از شر قارچ ها، عفونت های انگلی و عفونت های سینوسی رها شوند همین امر است.

مس و سیستم تناسلی:

ناراحتی های قبل از قاعدگی: سطح استروژن و مس رابطه مستقیم با هم دارند و هر دو قبل از قاعدگی افزایش می یابند و فرد به طور موقت در این دوران مشکلات ازدیاد مس که شامل مشکلات روانی و جسمی می باشد را تجربه می کند. به همین منظور خوردن قرص ZMA (ترکیب روی، ویتامین B6 و منیزیوم) قبل از شروع قاعدگی کمک فراوان در کاهش علائم و تنش ها خواهد کرد زیر باعث کاهش استروژن و سطح مس می گردد.

سایر بیماری ها:

سقط جنین و ناباروری: مطالعات نشان می دهد که احتمال سقط جنین در زنانی که سطح استروژن و مس کمتری دارند بیشتر است، از طرف دیگر ناباروری در میان زنان با سطح مس بالا بسیار شایع است. اگر چه مشکلات ناباروری می توانند به عوامل متعدد دیگری نیز مربوط باشد.

کاهش تمایل جنسی در زنان و مردان: ازدیاد مس باعث افزایش رسوب کلسیم در مو و سایر بافت های بدن می شود، رسوب کلسیم در بافت های بدن زنان، موجب کرخت شدن و کاهش حساسیت و تحریک پذیری در اندام های زنانه می گردد. از طرفی دیگر ازدیاد مس باعث کاهش انرژی بدن می شود که هر دو عامل ذکر شده منجر به کم شدن گرایش جنسی و مشکلات مرتبط با آن در زنان می گردد.

مردان: کاهش میل جنسی در مردان نیز رابطه مستقیم با ازدیاد مس یا مس غیر قابل دسترس دارد. مس زیاد باعث ایجاد اختلال در متابولیزم روی و در نهایت منجر به کمبود روی می گردد، اسپرم مردان سرشار از عنصر روی و بدن برای تولید اسپرم نیازمند اندازه کافی این عنصر می باشد. اگر این مشکل بدون درمان ادامه پیدا کند بعد مشکلات از جنسی سایر بیماری ها مانند بزرگ شدن پروستات و غیره بوجود می آیند.

می دانید که تمایلات جنسی فقط مربوط به جسم نمی باشد و بخشی مربوط به روان و تفکرات انسان است، که به آن تمایلات جنسی ثانویه گویند، در افراد با میزان مس بالا معمولاً رویا پردازی و حالات غیر عادی در روابط جنسی بیشتر دیده می شود، همچنین افراد همجنسگرا(Homosexual) دارای میزان مس بیشتری می باشند.

عدم تعادل مس در افراد بخصوص زنان ابتدا ممکن است با تمایل افراطی به برقراری رابطه جنسی نمایان شود. چون ارتباط جنسی باعث تقویت غدد آدرنال(فوق کلیوی) می گردد. غدد فوق کلیوی به کبد دستور تولید پروتئین حمل کننده مس Ceruloplasmin را می دهد و فرد برای مدتی کوتاهی از عوارض مس زیاد در بدن رهایی می یابد.

گرایش زیاد مرد یا زن به برقراری رابطه جنسی به خاطر ازدیاد مس در بدن، جایی است که اکثر صدمات اجتماعی به خانواده وارد می شود، به عنوان مثال زن برای رهایی از عوارضی روانی ناشی از ازدیاد مس که شامل افسردگی، حس تنهایی، بی انرژی بودن، احساس پوچی، احتیاج به رابطه جنسی مضاعف دارد و وقتی نمی تواند رابطه جنسی مضاعفی را از همسر خود دریافت کند، غدد آدرنال تضعیف شده و مس شروع به انباشته شدن در بدن می کند و عوارض جسمی و روانی آغاز می شود و به ناچار و متأسفانه به دنبال روابطی خارج از چار چوب خانواده برای فرار از این عوارض می گردد. مسئله ای که امروزه در اکثر نقاط جهان در روابط افراد دیده می شود، درمان این مسئله گفتار درمانی یا راه کارهای روانشناسی نیست بلکه متعادل کردن میزان مس در بدن فرد است زیرا تا زمانی که بدن فرد با ازدیاد مس روبرو است درحال جنگ و جدال با این حالت های روانی خواهد بود.

قرص های ضد بارداری و دستگاه IUD (دستگاه داخل رحمی برای جلوگیری از بارداری): این دو روش کنترل کننده بارداری قطعاً بر متابولیزم مس تأثیر گذارند. برخی از زنان می توانند به خوبی آن ها را تحمل کنند در حالی که برخی دیگر دچار افسردگی، اضطراب و تغییرات شخصیتی و عوارض جانبی بسیار وحشتناکی به صورت موقت یا مزمن می شوند، زنان باید در استفاده از این دو روش بطور جدی تجدید نظر کنند چون باعث افزایش خطر ابتلا به انواع سرطان می گردند.

مس و بافت های همبند: مس برای تولید کلاژن نیاز است، کمبود مس به ندرت دیده می شود، مس زیاد یا غیر قابل دسترس باعث ایجاد مشکلات در بافت های همبند می گردد.

مس و ارتباط آن با ویتامین C: این دو ماده کاملاً ضد هم هستند یعنی در بدن همدیگر را خنثی می کنند، این یکی از دلایلی است که افراد با خوردن مقادیر زیاد ویتامین C احساس خوبی پیدا می کنند. مس باعث تخریب و از بین رفتن ویتامین C و در قبال آن ویتامین C باعث دفع مس از بدن می گردد.

از وظایف ویتامین C در بدن، حفظ بافت های همبند است، ازدیاد مس موجب کم شدن ویتامین C و تضعیف بافت های همبند شده و عوارض و بیماری هایی مانند: خونریزی بدون دلیل لثه ها، آرتروز، مشکلات پوستی، ریزش مو، مشکلات مربوط به ناخن و مشکلات مربوط به عضلات و تاندون ها نمایان می گردند.

مس و اعتیاد: اعتیاد رابطه مستقیم با ضعف غدد آدرنال(غدد فوق کلیوی) دارد که معمولا به خاطر ازدیاد مس در بدن می باشد. استفاده از داروهای محرک، گوش کردن به موسیقی با صدای بلند، روابط جنسی و حتی ورزش کردن باعث تقویت موقت غدد آدرنال می گردد. غدد آدرنال به کبد دستور تولید بیشتر پروتئین حمل کننده مس را داده و باعث می گردد مس مازاد مورد استفاده بدن قرار گیرد، بدون استفاده از محرک ها  غدد آدرنال  تضعیف شده و از میزان پروتئین حمل کننده مس Ceruloplasmin کاسته و مس بصورت آزاد شروع به جمع شدن دربافت های بدن می کند و عوارضی مانند افسردگی، خستگی و... نمایان می شود، این امر می تواند فرد را به استفاده از روش هایی که باعث تقویت موقت غدد آدرنال می شوند مانند ورزش کردن بیشتر، خوردن مواد کافئین دار، مصرف کوکائین و مواد مخدر و ... سوق دهد تا فرد بطور موقت از عوارض مس زیاد در امان باشد. (جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله ضعف غدد آدرنال را مطالعه نمایید.)

رابطه مس و کادمیوم: فلز کادمیوم موجود در ماری جوانا، سیگارها و تنباکو باعث می گردد مس مازاد که در خون به صورت آزاد و بدون اتصال به پروتئین حمل کننده در حال گردش هست به طور موقت به محل ذخیره خود برگردد، کشیدن این مواد حس خوبی به طور موقت به فرد خواهند داد و از عوارض عدم تعادل مس به طور موقت می کاهند.

مس و تأثیر آن بر شخصیت انسان: صفات مثبتی که در افراد با میزان بالای مس دیده می شوند عبارتند از: گرمی و دلسوزی، طبیعت احساسی که اغلب با جهت گیری هنری همراه است و بسیاری از صفات زنانه مانند نرمی و لطافت.

اما وقتی شخصیت فرد به طور کامل شکل نگرفته یا میزان مس بیش از حد بالا باشد صفات منفی مانند: عدم کنترل افکار، افکار منفی، ذهن رویا پرداز، ساده لوحی، احساسات بیش از اندازه، زود رنجی، گرایش به افسردگی، ترس، وحشت و خشونت ظهور خواهند کرد. ازدیاد بیش از حد مس می تواند یک جدایی ذهنی و روانی از واقعیت در فرد ایجاد کند یک نوع اسکیزوفرنی، مغز این افراد به قدری رویا پردازی می کند که این رویاها برای آن ها تبدیل به اصل و واقعیت زندگی می شوند.

مس و سرطان: عدم تعادل مس سیستم ایمنی بدن را مختل می کند این یکی از دلایلی است که امروزه سرطان همه گیر شده و گسترش یافته است. سطح بالای مس منجر به افزایش استروژن می شود، استروژن زیاد یک فاکتور مهم در ابتلای فرد به سرطان می باشد.

گیاهخواران و رابطه آن با عدم تعادل مس: مس مازاد با روی تداخل عمل دارد، روی عنصر ضروری برای تولید آنزیم های گوارشی است، ازدیاد مس موجب بی اشتهایی و میزان بیش از حد آن فعالیت کبد و غده تیروئید را با مشکل روبرو می کند. اگر میزان مس بیش از حد بالا باشد شخص به اجبار رو به گیاه خواری خواهد رفت چرا که با کاهش آنزیم های گوارشی هضم گوشت برای این افراد سخت خواهد بود. منابع پروتئینی گیاهی بر عکس پروتئین های حیوانی دارای میزان مس به مقدار زیاد و روی به میزان کم می باشند. خیلی از افراد به خصوص نویسندگان اظهار می کنند که رژیم های گیاهی بخصوص حبوبات زیاد حس معنوی خاصی در آن ها ایجاد می کند، در واقع این مسمومیت به خاطر میزان مس زیاد است که در منابع پروتئینی گیاهی وجود دارد نه حس معنوی! افراد با میزان مس بالا معمولاً علاقه ای به خوردن منابع پروتئینی حیوانی به خصوص گوشت ندارند، بیشتر به سمت خوردن کربو هیدرات ها روی می آورند چون با خوردن پروتئین حس سنگینی یا سایر علائم به آن ها دست می دهد.

ضعف غدد آدرنال: ازدیاد مس سبب تضعیف و نارسایی غدد آدرنال و برعکس ضعف غدد آدرنال موجب تجمع مس در بدن می گردد.

عللی که منجر به افزایش مس در بدن می شود:

ازدیاد مس مادرزادی: امروزه بسیاری از کودکان با میزان مس زیاد و کمبود روی به دنیا می آیند، به دلیل اینکه بدن مادرانشان دارای میزان مس زیاد و کمبود روی می باشند.

استرس زیاد: استرس به هر شکلی باعث تهی شدن غدد آدرنال و کاهش روی در بدن می شود، کمبود روی سبب بالا رفتن میزان مس در بدن می گردد. هرگاه شخصی تحت استرس قرار می گیرد غدد آدرنال(فوق کلیوی) به کمک بدن شتافته و با تولید هورمون های مختلف به بدن کمک می کند تا از حالت فشار و استرس خارج شود به همین دلیل ممکن است شما بارها هنگام استرس دردی در ناحیه کلیه ها احساس کرده باشید، این امر موجب مصرف مقدار زیادی عنصر روی، منیزیوم و ویتامین سی توسط بدن می گردد که کمبود هر 3 عنصر سبب ازدیاد مس در بدن می شود.

خوردن بیش از حد منابع غذایی حاوی مس : شامل سویا، دل، جگر، قلوه، شکلات، چای سیاه، قارچ، گندم و محصولات تولید شده از آن، حبوبات، مغزها مانند گردو، پسته و بادام و...

آب لوله کشی: آبی که از لوله ها ی مسی بگذرد دارای میزان بالایی مس می باشد.

کمبود مواد معدنی: کمبود منگنز، آهن، سلنیوم، کروم، روی و.... در نهایت منجر به ازدیاد مس دربدن می گردد.

کمبود ویتامین ها: به ویژه ویتامین C و گروه B سبب تضعیف غدد آدرنال می گردد، هورمون آدرنال به کبد دستور تولید پروتئین حمل کننده مس(Cerauloplasmin) را می دهد که موجب عدم تجمع مس دربدن می شود.

مصرف مکمل ها غذایی به ویژه مولتی ویتامین ها: اکثر مولتی ویتامین ها دارای عنصر مس به میزان زیادی(حدود 1 الی 2 میلی گرم) می باشند، خوردن آن ها برای برخی از افراد که دچار کمبود مس می باشند مفید بوده در حالی که برای دیگر افراد که دارای مس مازاد می باشند بسیار خطرناک و مخرب است.

ناراحتی های کبدی: نارسایی کبدی و بیماری های مرتبط با کبد مثل هپاتیت C و غیره سبب کاهش فعالیت کبد شده، مس مازاد از طریق صفرا دفع می شود و در افراد با ناراحتی های کبدی، دفع مس به درستی صورت نمی گیرد.

خوردن میوه های سمپاشی شده: یکی از آفت کش هایی که بروی میوه ها و برخی گیاهان اسپری می شود سولفات مس است، در میوه هایی که دارای پوست نازک هستند مانند گیلاس، آلبالو و... آفت کش ها جذب میوه شده که با شستن و پوست کندن از بین نمی روند و خوردن آن ها سبب افزایش میزان مس در بدن می شود.

راه های تشخیص ازدیاد مس:

آزمایش خون و ادرار به درستی ازدیاد مس را نشان نمی دهند چون مس معمولاً در کبد، مغز و سایر بافت های نرم تجمع می کند نه در ادرار و خون.

نمونه برداری از کبد تشخیص این بیماری را ممکن می سازد اما خیلی دردناک و پر هزینه است بنا به تجربه ما آنالیز مو و بررسی میزان و نسبت الکترولیت های بدن به یکدیگر که بیانگر سرعت متابولیزم بدن است بهترین روش برای تشخیض این بیماری می باشد.

نویسنده و گرد آورنده اطلاعات دکتر دانیال نصیرزاده.

مطالب پیشنهادی:

نقش مردان در زمینه بهداشت باروری همسران چیست؟
کاهش مرگ و میر زنان باردار با برنامه مادری ایمن

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان کدامند؟

حقایقی در باره ایدز و لزوم آموش جنسی

اثر شن‌های روان یا غبار غلیظ بر سلامت انسان چیست؟

 کافئین بر بدن چه اثراتی دارد؟

اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت افراد چیست؟

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

ازدیاد آهن در بدن و ریزش مو

irontoxicityآهن یکی از عناصر ضروری برای بدن انسان است. اکثر پزشکان بر این باورند که ازدیاد آهن به ندرت اتفاق می افتد و اگر هم باشد بیشتر جنبه ارثی و ژنتیک دارد. اما در واقعیت، امروزه ازدیاد آهن بسیار شایع و خطرناک تر از آنچه است که مردم تصور می کنند.

امراضی که ازدیاد آهن می تواند فاکتور مهمی در ایجاد آن ها باشد عبارتند از: دیابت، ناراحتی های قلبی، آرتروز، آلزایمر، سرطان، ریزش مو، کم کاری تیروئید، خشونت و حالات عصبی و...

امیدواریم پزشکان و متخصصین تغذیه با خواندن این مقاله در تجویز بدون بررسی قرص های آهن دقت بیشتری به خرج دهند.

وظایف آهن در بدن‌:

1. کمک به حمل اکسیژن از ریه ها به سلول های بدن: هموگلوبین یکی از اجزاء خون می باشد و بیشترین میزان آهن در بدن در مولکول های هموگلوبین می باشد که وظیفه حمل اکسیژن از ریه ها به تمامی سلول های بدن را بر عهده دارد. کم شدن میزان هموگلوبین باعث خستگی زودرس و سایر مشکلات می شود.

2. آهن برای تولید انرژی در سلول ها مورد نیاز است: تولید انرژی نیازمند تبدیل مواد قندی، چربی ها و پروتئین ها به ATP Adenosin Tri phosphate  می باشد، حالتی که بدن بتواند از انرژی برای فعالیت های خود استفاده نماید. بدن به آهن و مس برای این امر احتیاج دارد. کمبود انرژی در افرادی که دارای مشکلات کمبود یا ازدیاد آهن هستند در نهایت منجر به سرطان خواهد شد.

3. تولید کاتالاز: کاتالاز آنزیمیست در حال چرخش در بدن که اتم های آزاد اکسیژن را به نام رادیکال های آزاد جمع آوری می کند، تولید این آنزیم بدن را در برابر صدمات رادیکال های آزاد مصون می نماید.

کمبود آهن:

بر اساس تجربه ما و بسیاری از تحقیقات محققین در سراسر دنیا، امروز به ندرت و بیشتر در آفریقا که امراضی مانند مالاریا و یا سایر بیماری های انگلی که موجب تخریب خون و خونریزی داخلی می شوند و در آمریکا و سایر نقاط دنیا در کودکان بسیار فقیر و یا در افرادی که دچار خونریزی های شدید شده اند، افراد گیاه خوار افراطی و در زنان با قاعدگی های بسیار شدید دیده می شود.

در خیلی از کم خونی ها که با نام کم خونی فقر آهن خوانده می شود علت واقعی کم خونی، کمبود آهن نیست بلکه مس زیاد در بدن و یا آهن غیر قابل دسترس می باشد. آهن غیر قابل دسترس یعنی آهن به اندازه کافی در بدن وجود دارد اما بدن نمی تواند از آن استفاده نماید، که متأسفانه اکثر پزشکان آشنایی با این نوع کم خونی ندارند و با تجویز قرص آهن به بیماران و کسانی که واقعاً به آهن احتیاج ندارند موجب بروز مشکلات جدی می شوند.

کم خونی فقر آهن و رابطه آن با مس: مس برای تبدیل آهن از فرم Ferric به فرم Ferrous و همچنین برای داخل شدن آهن در مولکول هموگلوبین و برای تولید آن احتیاج است، وقتی میزان مس در بدن در حد متعادل نباشد سبب ایجاد اختلال در این چرخه می شود. به عبارتی فرد واقعاً دچار کمبود آهن نمی باشد بلکه مس زیاد باعث اختلال در نقش آهن شده، این نوع کم خونی در زنان جوان و کودکان بسیار شایع است، گرچه هر فردی می تواند به آن مبتلا شود. این نوع کم خونی که به خاطر ازدیاد مس می باشد در آزمایش خون کاملاً شبیه حالتی است که فرد دچار کمبود آهن است، اما علت و نوع درمان آن کاملاً متفاوت بوده و معمولاً با خوردن قرص آهن بطور کامل رفع نمی شود و مصرف قرص آهن در خیلی از افراد باعث ازدیاد آهن و مشکلات مرتبط با آن می شود. (جهت کسب اطلاعات بیشتر مقاله ازدیاد مس را مطالعه نمایید.)

برخی تحقیقات جدید نشان می دهد که در آمریکا و برخی نقاط دیگر جهان از طریق برنامه غذایی، آهن به اندازه کافی جذب بدن می شود و به هیچ عنوان نیازی به مصرف مکمل های آهن نمی باشد و اکثر افراد دارای میزان اضافی از آهن می باشند و یکی از دلایلی که سرطان، دیابت و سایر بیماری ها همه گیر شده اند ازدیاد آهن در بدن است که در ادامه مقاله درباره آن ها بیشتر توضیح خواهیم داد.

آهن غیر فعال یا آهن غیر قابل دسترس چیست:

یعنی آهن به میزان زیاد یا کافی در بدن وجود دارد اما بدن نمی تواند از آن استفاده  کند. آهن باید به مولکول پروتئینی به نام Ferritin یا Metallothionein یا سایر پروتئین ها متصل شود تا بتواند به تمام نقاط بدن حمل و نقل گردد. اگر بطور صحیح به این پروتئین ها اتصال نیابد شروع به تجمع در بافت های نرم بدن می نماید. بدن برای تولید Ferritin به سایر عناصر مانند منگنز، مس، روی و برخی از ویتامین ها مانند گروه B و E احتیاج دارد. هر گونه ازدیاد و یا کمبود در این عناصر می تواند قابلیت بدن در تولید Ferritin را کاهش دهد.

در برخی از افراد آزمایش های معمول خون مانند Ferritin ,TIBC می تواند گمراه کننده باشد، چرا که این آزمایش ها فقط آهن قابل دسترس بدن را نشان می دهند و ممکن است شخصی دارای بار آهن بسیار زیاد باشد اما این آزمایش ها کماکان کمبود و یا سطح نرمال آهن را نشان دهند. که متأسفانه بسیاری از پزشکان متوجه این موضوع نیستند و با تجویز بیشتر قرص آهن مشکلات جدی و خطرناکی را برای بیمار به وجود می آورند.

ازدیاد آهن چطور بدن را تخریب می کند و باعث ایجاد چه بیماری هایی می شود؟

1. آهن در بدن با جایگزین شدن به جای سایر فلزات، منجر به اختلال در تولید آنزیم ها و ایجاد بیماری های جسمی و روانی مختلفی می شود، هر فلزی در بدن مانند آهن، روی، منگنز، کرم و... در تولید بخشی از آنزیم ها و هورمون ها نقش دارد. وقتی میزان آهن زیاد باشد، با جایگزین شدن به جای سایر فلزات باعث اختلال در تولید آنزیم ها، هورمون ها و بروز بیماری ها می گردد مانند نوعی دیابت که آهن جایگزین کرم و روی در لوزالمعده شده و سبب کاهش تولید هورمون انسولین می شود و برخی از پزشکان به آن دیابت ازدیاد آهن گویند.

2. التهاب: بعد از آنکه آهن جایگزین فلزات دیگر در بافت های بدن و سبب اختلال در تولید آنزیم ها گردید، حال نوبت به ایجاد التهاب است، آهن به طور مستقیم سبب جذب اکسیژن به خود می شود و وقتی میزان آهن در بافت های بدن زیاد باشد سبب افزایش اکسیژن در بافت ها، تخریب آن ها و بروز التهاب می گردد.

3. ازدیاد آهن تقویت کننده رشد باکتری ها در بدن است.

4. ازدیاد آهن باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان می شود: آهن مازاد باعث ایجاد اختلال در چرخه تولید انرژی می شود و با کاهش مقاومت و میزان انرژی بدن، خطر ابتلا به انواع سرطان افزایش می یابد.

برخی از بیماری های مرتبط با ازدیاد آهن:

ارگان های اصلی که آهن در آن ها تجمع پیدا می کند عبارتند از لوزالمعده، کبد، روده ها، مفاصل و در نهایت مغز

1. ناراحتی های سیستم عصبی: شامل آلزایمر، پارکینسن، ناهنجاری رفتاری مانند خشونت و غیره، آهن در بخشی از مغز که در طب چینی به آن آمایگدال Amygdale گویند و ارتقا دهنده حس خشونت و خشم است تجمع پیدا می کند و سبب افزایش حس خشونت می شود. همچنین با تجمع در سایر بخش های مغز و آسیب به ساختارهای ظریف آن سبب بروز بیماری های مرتبط با سیستم اعصاب مرکزی مانند پارکینسن، آلزایمر و... می شود.

2. فشار خون و بیماری های قلبی: آهن و فلز کادمیوم باعث سفت شدن شریان ها می شوند که منجر به افزایش فشار خون می گردد، نارسایی های قلبی، تنگی نفس همگی می توانند رابطه مستقیم با ازدیاد آهن در بدن داشته باشند.

3. بسیاری از مشکلات کلیوی: آهن با انباشته شدن در این ناحیه سبب بروز بیماری های مختلف مثل فشار خون، نارسایی کلیوی و... می گردد.

4. بیماری های التهابی: ازدیاد آهن باعث بسیاری از اختلال ها و امراض از آرتریت روماتوئید و آرتروز گرفته تا مشکلات سیستم عصبی مانند ام اس و غیره می گردد.

منابع آهن:

Irontoxicity21. جگر، قلوه، دل و کلیه گوشت های قرمز، تخم مرغ، گوشت بوقلمون، غذاهای دریایی مانند صدف، تخم کدو و آفتابگردان، سویا، برخی از حبوبات مانند لوبیا قرمز، عدس، سبزیجات با رنگ سبز تیره و...

محصولات تولید شده با آرد سفید(گنذم): بیشترین آهن در این محصولات یافت می شود و روی آن ها نوشته شده تولید شده از آرد گندم که منظور تولیده شده از آرد سفید تصفیه شده است که معمولا با آهن غنی می شود.

در سال 1920 مشاهده شد حیواناتی که محصولات تولید شده از آرد سفید در برنامه غذایی آن ها وجود دارد به بیماری های عصبی، بیشتر از سایرین مبتلا و در نهایت با مرگ مواجه می شوند. به جای ممنوعیت استفاده از این محصولات FDA (سازمان غذا و داروی آمریکا) اعلام کرد برای حل این مسلئه آردهای تصفیه شده باید با آهن و چند ویتامین غنی شوند. متأسفانه این امر حتی موقعیت بدتری بوجود آورد و امروزه باعث بیماری هایی مثل دیابت، ناراحتی های قلبی و سرطان در هزاران نفر گردیده است، غنی شدن آرد با نوع بی کیفیتی از آهن صورت می گیرد که معمولاً برای بدن غیر قابل استفاده است. غذاهای تولید شده با آرد تصفیه شده دارای هیچ عنصر و ماده معدنی دیگری نیستند غیر از آهن و بدن به سایر مواد معدنی احتیاج دارد و بدین منظور هر چه در دسترسش باشد جذب می کند که در این حالت آهن زیاد است.

2. مکمل های غذایی: مانند بسیاری از مولتی ویتامین ها و مکمل های بارداری

3. تنباکو: با توجه به خاکی که در آن رویش یافته می تواند یکی از منابع آهن باشد(به همین علت افرادی که دخانیات استعمال می نمایند معمولا دارای غلظت خون هستند)

4. خوردن مشروبات الکلی: باعث حادتر شدن مشکل ازدیاد آهن شده، چون مصرف الکل باعث تخلیه عنصر روی در بدن می شود، روی هم عنصریست که اثرات مخرب آهن در بدن را خنثی می کند.

5. آلودگی هوا و آب: مخصوصاً آب های که دارای رنگ زرد یا همان زنگ لوله می باشند.

6. خوردن ویتامین  C و یا آب پرتقال همراه با غذا: ویتامین C در روده حالت اسیدی ایجاد می کند و باعث افزایش جذب آهن می گردد.

مصرف مواد قندی: مواد قندی باعث کاهش سرعت حرکت غذا در روده و افزایش جذب آهن می شود.

7. ازدیاد مادرزادی آهن: بسیاری از کودکان امروز با ازدیاد آهن متولد می شوند اما ممکن است باز هم دچار کم خونی باشند، مصرف مقدار زیاد آرد تصفیه شده، گوشت قرمز، مولتی ویتامین های حاوی آهن توسط زنان جوانی که قصد بارداری دارند باعث ازدیاد آهن در بدن آن ها و انتقال به فرزندانشان می گردد.

نویسنده و گرد آورنده اطلاعات دکتر دانیال نصیرزاده.

مطالب پیشنهادی:

ژن درمانی چیست؟

ایجاد تعادل در بیماران مبتلا به ام اس

آثار جانبی تشعشع لامپ های کم مصرف بر چشم و پوست چیست؟

ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟

دیابت از شناخت علائم تا درمان و راههای پیشگیری

سرطان سینه و تمامی گفتنی های آن

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com

درمان ریزش مو با این خوراکیها:

ویتامین B‌ برای رشد موها بسیار مفید است و از ریزش مو جلوگیری میکند. و تخم مرغ حاوی مقادیر زیادی از این ویتامین است. استفاده از ماسک‌های خانگی حاوی این ویتامین نیز می‌تواند به رشد موها کمک کند. با ترکیب تخم مرغ و روغن زیتون می‌توان ماسک خوبی را برای موها درست کرد. این ماسک را می‌توان به مدت 30 دقیقه روی موها گذاشت.

 دیگر خوراکی‌های مفید برای حفظ موها شامل بادام زمینی، بادام درختی، گندم، آووکادو و پنیرهای کم‌چرب هستند. اسفناج نیز حاوی آهن بسیاری است و می‌تواند به رشد موها کمک کند. 

در واقع آهن به رسیدن اکسیژن کافی به بافت‌های بدن کمک می‌کند و می‌توانید در سالاد و وعده‌های غذایی روزانه‌تان اسفناج را بگنجانید. فلفل‌﴿مرچ﴾های رنگی مثل فلفل زرد، قرمز و سبز نیز منبع سرشاری از ویتامین C هستند که برای سلامت مو بسیار مفید است. در واقع کمبود ویتامین C منجر به خشکی بدن، ریختن مو و ضعیف شدن ریشه‌های آن می‌شود. 

عدس به همراه سویا و دانه‌های نشاسته دار و نخود منابع سرشاری از آهن هستند که به رشد سلول‌ها به خصوص سلول‌های مو کمک می‌کنند. سیب زمینی ﴿کچالو﴾ هم حاوی ویتامین A و بتاکاروتن است و به همین خاطر برای رشد موها مفید است. هویج،﴿زردک﴾ کلم پیچ،﴿گلپی﴾ کاهو، و کدوتنبل نیز موادغذایی خوبی برای حفظ سلامت موها هستند. 

مطالب پیشنهادی:

فست فود زیر ذره بین کارشناسان حوزه سلامت
ویژگی های ظروف آشپزی و اثر آن در پخت غذا

ظروف یک ‌بار مصرف ومشکلات آن بر سلامت
کنترل آلاینده ها از طریق فن اوری نانو تکنولوژی

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com