همجنس‌گرایی

وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است

http://maktoobshop.com

سازمان‌های و نهادهای مختلف بین‌المللی پس از تصویب توافقنامه حمایت از حقوق برابر همجنس‌گرایان توسط کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل در ژوئن ۲۰۱۱ اقدام به گسترش فعالیت‌های خود در زمینه حقوق همجنس‌گرایان کردند.
 
در این تاریخ، توافقنامه مذکور با تفاوت آرای ناچیز ۲۳ به ۱۹ و در حالی که ۳ رأی ممتنع در صندوق وجود داشت به تصویب رسید. این توافقنامه توسط آفریقای جنوبی معرفی شده بود و دول آفریقایی به دلیل مخالفت با برابری حقوق همجنس‌گرایان، این کشور آفریقایی را متهم به جدایی‌طلبی و غرب‌گرایی نمودند.

سیاست‌ها و رویکردهای دول مختلف در قبال همجنس‌گرایی پس از تصویب این توافقنامه تحت‌تأثیر گروه‌های مختلفی قرار گرفته است. یکی از ابزارهای این گروه‌ها برای پیشبرد گفتمان حمایت از حقوق برابر همجنس‌گرایان، تأسیس سازمان‌های مردم‌نهاد به این منظور و یا دریافت حمایت و پشتیبانی از سازمان‌های شناخته شده بین‌المللی است.

در مقابل، شاید بتوان گفت تلاش بسیار ناچیزی از سوی سازمان‌ها و گروهای مخالف این گفتمان، به طور اخص، گروه‌های مذهبی، صورت گرفته است. البته رویکرد خشونت‌آمیز علیه همجنس‌گرایی در جوامع اسلامی، خشونتی است که اولاً نمی‌توان جودش را انکار و آن را فردی و سازمان‌نیافته تلقی نمود زیرا اولاً ریشه در قوانین و عقاید مذهبی افراد دارد و ثانیاً، برخوردار از پشتوانه حقوقی و فعالیت سازمانی دولتی است، چراکه به موجب قوانین شرعی، سنگین‌ترین مجازات‌ها از جمله مرگ برای افراد همجنس‌گرا مقرر و در قوانین داخلی این کشورها انعکاس یافته است. به بیان دیگر حداقل در مورد کشورهای اسلامی ‌تلاش زیادی برای خشونت‌آمیز معرفی کردن دیدگاه مخالف همجنس‌گرایی لازم نیست و صرف استناد به قوانین داخلی کفایت می‌کند. 

اتحادیه اروپا
شاید بتوان گفت مهم‌ترین سازمان بین‌المللی حامی‌گقتمان حقوق برابر برای همجنس‌گرایان، اتحادیه اروپاست. همانطور که نظرسنجی اخیر مؤسسه نظرسنجی پیو (PEW) در ماه ژوئن نشان می‌دهد، بیشترین میزان حمایت عمومی ‌از همجنس‌گرایی و حقوق برابر برای همجنس‌گرایان در کشورهای توسعه‌یافته، یعنی کشورهای اروپا و آمریکای شمالی مشاهده می‌شود.

بیشترین میزان حمایت عمومی ‌از حقوق همجنس‌گرایان (۸۸٪) در اسپانیا مشاهده می‌شود؛ در حالی‌که این میزان در همه کشورهای این قاره به یک اندازه نبوده و برای مثال، در روسیه‌ تنها ۱۶٪ و در ترکیه -که در لیست یو در میان کشورهای خاورمیانه گنجانده شده است- تنها ۹٪ است. 

این رقم در کشور فرانسه که به تازگی قانون ازدواج برابر و حق تکفل فرزند برای زوج‌های همجنس‌گرا را به تصویب رسانده با ۶٪ کاهش نسبت به سال ۲۰۰۷، اکنون ۷۷٪ است.

اعتراضات صورتی در فرانسه ادامه دارد/ تصاویر 
قانون جدید جنجال آفرین شد 
اعتراض فرانسویان به قانونی شدن ازدواج همجنسگرایان/ تصاویر 
5396 اصلاحیه بر لایحه ازدواج همجنس ‏بازان 
ازدواج همجنس ‏بازان و تساوی در فرزندخواندگی به‏ رغم اعتراضات گسترده مردمی 
تظاهرات صدها نفر از مردم پاریس در حمایت از ازدواج همجنس بازان 
معترضین به ازدواج همجنس ‏بازان با فعالان فمینیست در پاریس درگیر می ‏شوند 
تصویب لایحه ازدواج همجنس بازان در فرانسه 

به این ترتیب، اتحادیه اروپا خود را در مرکز گفتمان مذکور یافته و لذا تلاش می‌کند تا رضایت رأی‌دهندگان این قاره را از طریق پوشش دادن به حقوق همجنس‌گرایان به عنوان یکی از گروه‌های ذی‌نفع تأمین نماید. این اتحادیه که تنها اتحادیه قاره‌ای با همکاری‌های سیاسی و اقتصادی تنگاتنگ و سازمان‌یافته است، دارای یک زیرگروه غیررسمی ‌متشکل از ۵۳ عضو از میان اعضای پارلمانی خود است که به پیشبرد اهداف گفتمان حامی ‌همجنس‌گرایی می‌پردازد. این نهاد ۶ رئیس از میان اعضای فعال در زمینه حقوق همجنس‌گرایان در پارلمان اروپا داشته و انجام امور روزمره آن بر عهده دبیر گروه است.

فعالیت‌های این زیرگروه شامل نظارت بر فعالیت‌های اتحادیه اروپا، نظارت بر فعالیت‌های کشورهای اروپایی عضو اتحادیه، ایجاد هماهنگی سازمانی و کاری میان گروه‌های مدنی همجنس‌گرایان قاره اروپا و دولت‌ها و بدنه سیاسی این قاره و کشورهای تحت پوشش، و نظارت بر وضعیت همجنس‌گرایان در این قاره است.

این زیرگروه به طور مداوم فعالیت‌های نهادهای مهم اتحادیه اروپا نظیر دیوان عدالت و دیوان حقوق بشر این اتحادیه را بررسی کرده و در تدوین گزارشات و اسناد حقوقی در سطح قاره ای یک اهرم فشار محسوب می‌شود.

این زیرگروه با ارجاع نهادهای رسمی ‌به اسنادی همچون تعهدنامه لیسبون، منشور حقوق اولیه و کنوانسون حقوق بشر اروپا، نه تنها امور مربوطه را در سطح اروپا و سیستم داخلی کشورهای عضو، که در سایر کشورهای همسایه و کشورهای قاره‌های مختلف طرف قراردادهای مختلف با این قاره زیرنظر دارد.

از جمله فعالیت‌های مداوم و برنامه‌ریزی شده این زیرگروه، ارسال نامه‌های مکرر به مقامات و حضور در نشست‌های پارلمانی و طرح سؤالات و ابهامات، برگزاری نشست‌های عمومی ‌و غیر آن برای بررسی وضعیت موجود، و برگزاری مراسم موسوم به «رژه غرور» برای اشاعه همجنس‌گرایی به عنوان یک «مدل جنسی» و یک «سبک زندگی» است.

از جمله نمونه‌های اخیر فعالیت‌های این زیرگروه قدرتمند، مخالفت با جرم‌انگاری تبلیغ و تدرس همجنس‌گرایی در کشورهای شرق اروپا، از جمله روسیه و اوکراین است که در ماه ژوئن بدان پرداخته شد. به این ترتیب، اتحادیه اروپا از طریق تعمیم خواست و مشروعیت مردمی ‌که همجنس‌گرایی در برخی کشورهای سکولار اروپایی یافته است، اقدام به تحت فشار قرار دادن سایر کشورهای اروپایی با هویت مذهبی اکثریت شهروندان علی‌رغم مخالفت عمومی‌ با این مقوله در این کشورها نموده است.

سازمان عفو بین‌الملل
سازمان عفو بین‌الملل (Amnesty International) یک سازمان مستقل بین‌المللی متشکل از اعضا و فعالانی از ۱۵۰ کشور است. دیدگاه و فعالیت سازمانی این نهاد براساس منشور جهانی حقوق بشر سازمن ملل بوده و پس از پیدایش در ۱۹۶۱، به تدریج مورد استقبال افراد، نهادهای و دولت‌های مختلف قرار گرفت؛ به طوری‌که تمامی‌آژانس‌های سازمان ملل این نهاد را به عنوان عضو ناظر و مشاور پذیرفته‌اند.

عفو بین‌الملل برای اولین بار، در ۱۹۸۱ و یک دهه بعد از کثرت گرفتن فعالیت‌های سیاسی و مدنی همجنس‌گرایان، حمایت خود از افرادی که به دلیل «مدل جنسیت» خود مورد تبعیض هستند را اعلام کرد. در ۱۹۹۱ و در ۳۰امین سالگرد تأسیس، این سازمان فعالیت‌های خود را گسترش داده و به این ترتیب حمایت از حقوق افرادی که به دلیل «مدل جنسی» در حبس به سر می‌برند را آغاز کرد.

فعالیت‌های این سازمان طی سال‌های اخیر گسترش یافته و همچون گذشته شامل جذب حمایت برای تحت فشار قرار دادن گروه‌ها و دولت‌ها در جهت اصول فکری سازمان، تحت عنوان حقوق بشر است. در ماه ژوئن، این سازمان کشورهای آفریقایی را به دلیل کثرت گرفتن حملات موسوم به «هموفوبیک» مورد انتقاد قرار داده و تلاش کرد تا حملات فردی به همجنس‌گرایان را با سیاست‌های دولتی مبتنی بر فرهنگ و مذهب مرتبط نشان دهد.

سایت‌های اینترنتی این سازمان به زبان‌های مختلف اقدام به ارائه اسناد، تعاریف، اخبار و مشاوره درباره همجنس‌گرایی کرده و در ۲۰۰۸، یک فیلم تبلیغاتی از سوی این سازمان در حمایت از حقوق برابر همجنس‌گرایان منتشر شد که مورد استقبال و بازنشر از سوی برخی سازمان‌های بین‌المللی قرار گرفت.

در نوامبر ۲۰۱۱، تلاش نماینده این سازمان در اوگاندا برای دفاع از حقوق همجنس‌گرایان منجر به انتقاد برخی گروه‌ها شد. نوئل کوتاتوا در مصاحبه‌ای با سی‌ان‌ان همجنس‌گرایی را یکی از حقوق فرد برای «انتخاب» دانست. این در حالی است که بحث‌های تکاملی در دفاع از همجنس‌گرایی این موضوع را خصوصیتی بیولوژیک معرفی می‌کرد که از بدو تولد در فرد همجنس‌گرا وجود داشته و امری فرهنگی نیست که بتواند در اثر تبلیغ ایجاد شود یا توسعه یابد.

سازمان‌های اختصاصی همجنس‌گرایان
دانشنامه آزاد ویکی‌پدیا لیست کاملی از سازمان‌های بین‌المللی و منطقه‌ای فعال در زمینه حقوق همجنس‌گرایان فراهم کرده است.

اتحادیه جهانی همجنس‌گرایان (ILGA) در ۱۹۷۸ ایجاد شده و تاکنون موفق به پوشش ۷۵۰ نهاد همجنس‌گرایان در ۱۱۰ کشور شده است. مقر این سازمان در بروکسل، بلژیک است. کنفرانس‌های نامنظم این سازمان در کشورهای مختلف (کانادا، اتریش، برزیل، هلند) اغلب با راهپیمایی مخالفان همجنس‌گرایی مواجه می‌شود. در ۲۰۱۱، این سازمان اقدام به انتشار گزارش و نقشه جهانی هموفوبیا نمود که نشان داد ۷۶ کشور جهان همجنس‌گرایی را جرم می‌انگارند.

کمیسیون همجنس‌گرایی جهانی (IGLHRC) مستقر در نیویورک، ایالات متحده، در ۱۹۹۰ تأسیس و در ژوئیه ۲۰۱۰ موفق به دریافت جایگاه مشاور از سوی سازمان ملل شد.

سازمان جهانی همجنس‌گرایان (IGLYO) در ۱۹۸۴ و در ادامه گسترش جنبش‌های مدنی همجنس‌گرایان در بروکسل، بلژیک راه‌اندازی شد. خوشبختانه، حوزه فعالیت این سازمان محدود به اروپا بوده و شامل برگزاری نشست‌های سالانه برای ایجاد هماهنگی ملی، منطقه‌ای و محلی برای پوشش دادن به جوانان است.

اتحادیه حقوق‌دانان همجنس‌گرا (ILGLaw) در ۱۹۹۹ در کالج کینگ لندن، انگلستان، ایجاد شد. این سازمان در نشست‌های متعددی حضور داشته است. در کنفرانس ۲۰۰۲ تورین، ایتالیا، یکی از سخنگویان این سازمان ویلهلمینا توماسن به نمایندگی از دیوان حقوق بشر اتحادیه اروپا حضور داشت. این سازمان میزبان نشست ۲۰۰۵ دانشکده حقوق دانشگاه تورنتو بود. در ۲۰۰۹، این سازمان با همکاری دانشکده حقوق دانشگاه یو سی ال ای آمریکا سمپوزیوم «عدالت در بالکان، برابری برای اقلیت‌های جنسی» را منتشر کرد. این سازمان جایزه «کارل هنریش اولریچ» را که برگرفته از حقوقدانی با همین نام که ادعا می‌شود اولین حقوقدان همجنس‌گرای تاریخ است، به فعالان این حوزه اهدا می‌کند.

جنبش گرین (GRIN Campaign) نهادی بین قاره‌ای فعال در آمریکا و اروپاست که برای توسعه برابری همجنس‌گرایان در امر آموزش راه‌اندازی شده است.

اتحادیه جهانی ورزشی همجنس‌گرایان (GLISA) در صدد حمایت از حقوق و موقعیت ورزشکاران همجنس‌گراست. اخطار روسیه مبنی بر غیرقانونی شدن فعالیت‌های همجنس‌گرایان در این کشور همزمان با میزبانی المپیک زمستانی ۲۰۱۴ توسط این کشور به احتمال زیاد واکنش و پیگیری این سازمان را به دنبال خواهد داشت.

نام و آدرس اینترنتی نزدیک به ۲۰۰ سازمان فعال در زمینه حقوق همجنس‌گراین در سطح ملی در سایت ویکی‌پدیا قابل دسترسی است.
لیست جامع دیگری از سازمان‌های فعال در زمینه همجنس‌گرایی و انتشارات موجود در این زمینه در سایت دانشگاه واشنگتن موجود است.

جنبش مقابل
حرکت متقابل در جهت ابراز دیدگاه مخالف با همجنس‌گرایی و سازمان‌های همجنس‌گرا بسیار محدود و غیرچشمگیر است. به ندرت تیترهای خبری با محتوای بایکوت محصولات یک شرکت با دیدگاه‌های همجنس‌گرا یا ارائه محصولات تولیدی با شعار مخالفت با همجنس‌گرایی به چشم می‌خورد. 

در ۲۰۱۰، یک شرکت زنجیره‌ای غذایی آمریکایی اقدام به راه‌اندزی رژه ضدهمجنس‌گرایی و فروش ساندویچ برای جمع‌آوری کمک مالی برای یک سازمان حامی‌ خانواده سنتی نمود. در این حرکت خیرخواهانه ۲ میلیون دلار در حمایت از خانواده سنتی جمع‌آوری شد.

فروشگاه‌های زنجیره‌ای وال مارت در ایالات متحده یکی دیگر از حامیان خانواده سنتی است. در سال گذشته میلادی، این مجموعه تجاری به دلیل آنکه یک عنوان کتاب کودک که در آن آمده بود «همجنس‌گرایان با اعتراف نزد کشیش می‌توانند بر گناه خود غلبه کنند» را در ۱۰۰ فروشگاه خود به فروش گذارده بود، خشم همجنس‌گرایان را برانگیخت.
 
نهاد مذهب/ کلیسا
نهادهای مذهبی و کلیسا یکی دیگر از مخالفین همجنس‌گرایی و حامی ‌خانواده سنتی هستند. اگرچه برخی فِرق مسیحیت تحت عنوان اصلاحات کلیسایی اقدام به در آغوش گرفتن همجنس‌گرایان نموده‌اند، فِرق اصلی مسیحیت همچنان در مقابل این حرکت ایستاده و بر «گناه» انگاشتن همجنس‌گرایی در آیین مسیحیت پایبندند. 

نهادهای مذهبی مسیحیت همچون دوران استعمار و گسترش مسیونری در کشورهای استعمارشده، مشغول فعالیت‌های خیریه و تبلیغی در کشورهای آفریقایی هستند و بسیاری از حامیان همجنس‌گرایی این نهادهای تاریخ گذشته را مسئول دیدگاه‌های محافظه‌کارانه در قاره سیاه نسبت به همجنس‌گرایی می‌دانند.

در حال حاضر تنها کشور آفریقایی که پذیرش نسبی عمومی ‌(۳۲٪) نسبت به همجنس‌گرایی نشان داده، آفریقای جنوبی است و لذا نقش نهادهای مسیحی در ایستادگی در مقابل جریان همجنس‌گرایی در قسمت‌های جنوبی و مسیحی‌نشین این قاره را نمی‌توان ندیده گرفت. اگرچه کلیسای مسیحیت در مقابله با همجنس‌گرایی بسیار ضعیف عمل کرده است، باید گفت اصلی‌ترین نهاد برای مقابله با این روند در غرب، بخش‌هایی از آفریقا و شرق آسیا محسوب می‌شود.

در ماه جاری میلادی، کمک‌های دولتی کانادا به یک نهاد خیریه مسیحی فعال در کشور اوگاندا مورد انتقاد حامیان همجنس‌گرایی قرار گرفت.

مذهب همبستگی قوی با ذهنیت عمومی‌جامعه نسبت به گرایشات جنسی دارد. این امر بخصوص در جوامعی که نهاد مذهبی فعالی داشته و مذهب نقش ویژه‌ای در تعیین هویت افراد دارد، صحت دارد. 

طبق گزارش ماه گذشته مرکز نظرسنجی پیو، تأیید همجنس‌گرایی در کشورهایی از کمترین میزان برخوردار است که تعلقات مذهبی مردم در آن بالاست. این مناطق به طور خاص شامل خاورمیانه، آفریقا و بخش‌هایی از آسیاست. مسیحیت ارتودوکس همچنین عامل حمایت ناچیز ۱۶ درصدی از همجنس‌گرایی در کشور اروپایی و توسعه یافته روسیه است.

سازمان همکاری‌های اسلامی‌
سازمان همکاری‌های اسلامی‌(OIC)  متشکل از۵۷ کشور اسلامی ‌آسیایی و آفریقایی به دلیل جایگاه مشاور سازمان ملل نقش بسزایی در کنترل روند حمایت از همجنس‌گرایی داشته است. این سازمان که با هدف تضمین حقوق مسلمین در کشورهای اسلامی، حفاظت از اماکن مذهبی اسلامی، و مقابله با تبعیض نژادی به عنوان میراث استعمار شروع به کار کرده، در ماه مارس سال 2012 طی بیانیه‌ای که توسط ضمیر اکرم، سفیر پاکستان در سازمان ملل نگاشته شده بود، اقدام کشورهای عضو این سازمان برای تحریم پنل «تبعیض و خشونت بر محور مدل جنسی و هویت جنسی» سازمان ملل که در این ماه برگزار شد را نقض کرد.

این سازمان، علاوه بر این، در واکنش به تصویب توافقنامه حقوق برابر برای همجنس‌گرایان توسط کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل در ژوئن ۲۰۱۱ که با تفاوت رأی ناچیزی به نفع گفتمان برابری برای همجنس‌گرایان تمام شد، اعلام کرد «کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اسلامی ‌به واسطه توافقنامه‌ای که موضوعی بسیار چالش‌برانگیز را در محور مباحث خود قرار می‌دهد، عمیقاً ناخشنود هستند… این سازمان شدیداً از این تلاش برای معرفی موضوعی که هیچ مبنایی در هیچ‌یک از اسناد و سازوکارهای بین‌المللی برای آن موجود نیست نگران است… ما، همچنین از تلاش برای تمرکز بر یک گروه به واسطه امیال جنسی آنها ناخرسندیم.»

نکته قابل ذکر آنکه، در ژوئن 2011، شورای حقوق بشر قطعنامه 17.19 را به تصویب رساند که اولین قطعنامه ملل متحد در مورد گرایشات جنسی و هویت جنسی است.

دیده‌بان خانواده جهانی
دیده‌بان خانواده جهانی (FWI) سازمان حامی‌خانواده سنتی مستقر در آمریکاست که در سال ۱۹۹۹ ایجاد شد و هم‌اکنون دارای اعضایی از ۱۷۰ کشور جهان است. این نهاد در سازمان ملل متحد و ایالات متحده، و سایر کشورها دارای کارگروه‌های متعدد برای آموزش و ارتقای سطح آگاهی درباره زنان، کودک و خانواده بوده و همچنین فعال در زمینه خیریه و کمک‌رسانی به کودکان بی‌سرپرست است.

بخش عمده‌ای از فعالیت این سازمان به دلیل گسترش موج تبلیغات همجنس‌گرایی به بحث حقوقی و فعالیت در زمینه مقابله با همجنس‌گرایی در سطح ملی و بین‌المللی متمرکز است. این سازمان برخوردار از همکاری عده‌ای حقوقدان در زمینه مرور قانونی سیاست‌گذاری‌های خانواده در سطوح مختلف ملی و بین‌المللی بوده و اطلاعات موضوعی را از طریق خبرنامه منتشر می‌کند.

به دلیل هم‌پوشانی در افق دید و برخورداری از تخصص لازم و همچنین برخورداری از جایگاه مشاور در سازمان ملل، این سازمان و سازمان‌های مشابه دارای پتانسیل بالا برای همکاری‌های حقوقی با سازمان‌های فعال در کشور‌های اسلامی‌ در مقابله با سیر پیش‌رونده همجنس‌گرایی هستند.

مطالب پیشنهادی
چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟
ورزش چگونه در درمان و پیشگیری از سرطان سینه زنان کمک می کند؟

چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟
تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم

تمرینات ورزشی در دوران حاملگی و قبل از زایمان