پسوریازیس چیست ؟

پسوریازیس یک بیماری مزمن سیستم ایمنی بدن است که می تواند به دفعات عود کرده و موجب اختلال التهابی مشترک شود و در مرحله اول، پوست را درگیر می کند.

گفته می شود بیماری پسوریازیس دارای زمینه ژنتیکی قوی است و اغلب در افراد جوان دیده می شود.

نشانه های این بیماری شامل ضایعات پوستی آریتماتو، علایم التهابی، پوسته پوسته و نقره ای شدن پوست و تکثیر کراتینوسیت است.

در ادامه 9 واقعیت مهم درباره این بیماری را بیان می کنیم.

1- این بیماری واگیردار نیست و از شخصی به شخص دیگر منتقل نمی شود.

2- واژه پسوریازیس ریشه در زبان یونان باستان دارد. واژه پسورا (Psora) به معنی خارش و زیس (Sis) به معنی وضعیت است؛ بنابراین مفهوم لغوی عبارت پسوریازیس Psoriasis ، وضعیت خارش است.

3- در حدود سه درصد مردن جهان اعم از مردان، زنان، کودکان و حتی نوزادان دارای نشانه های پسوریازیس هستند.

4- اولین نشانه های پسوریازیس معمولا بین سنین 10 تا 35 سالگی ظاهر می شود. با وجود این ممکن است علائم این بیماری در هر سنی بروز کند.

5- نشانه های پسوریازیس معمولا در آرنج ها، زانوها و جمجمه بیش از سایر نقاط بدن به چشم می خورد.

6- بر خلاف تصور بسیاری از افراد، عامل بیماری پسوریازیس، عدم رعایت بهداشت فردی نیست.

7- در بسیاری از بیماران، علائم پسوریازیس برای مدت طولانی از بین می رود و مجددا ظاهر می شود. گاهی هم این بیماری، برای همیشه از بین می رود.

8- بیماران مبتلا به پسوریازیس، به آرامی در برابر درمان واکنش نشان می دهند.

9- بیماران مبتلا به پسوریازیس در معرض ابتلا به سایر بیماری های مزمن نیز قرار دارند. نمونه ای از این بیماری ها عبارتند از:

- بیماری های قلبی

- فشار خون بالا

- افسردگی

- دیابت

- سرطان

- چاقی

مطالعات علمی به طور دقیق ارتباط بین استرس و تشدید پسوریازیس را نشان داده اند. از طرف دیگر بیماری پسوریازیس به خودی خود برای فرد، ایجاد استرس می کند

چه عواملی باعث بدتر شدن پسوریازیس می شوند؟

اغلب بیماران مبتلا به پسوریازیس، گاهی بدون ضایعات پوستی یا با ضایعات پوستی کم هستند و گاهی هم با تشدید این بیماری مواجه می شوند.

عواملی که این بیماری را بدتر می کنند، عبارتند از:

1- عفونت

2- واکنش به برخی داروها

3- آسیب پوست

4- استرس

5- آب و هوا

6- عوامل دیگر (هورمون ها ، سیگار و مصرف الکل)

1- عفونت

مطالعات علمی نشان داده است برخی از عفونت ها منجر به تشدید پسوریازیس می شوند.

شایع ترین این عفونت ها، گلودرد چرکی است. حتی خیلی از مواقع، بیماری پسوریازیس بعد از یک عفونت چرکی استرپتوکوکی گلو آغاز می شود.

یا اینکه پسوریازیس نواحی چین دار بدن مثل کشاله ران و زیر بغل، با عفونت قارچی پوست این نواحی تشدید می شود.

عفونت هایی (بیماری های عفونی) که باعث تشدید پسوریازیس می شوند عبارتند از:

- عفونت کاندیدیایی

- عفونت با ویروس ایدز

- عفونت پوستی با استافیلوکوک (کورک، جوش و ...)

- عفونت چرکی گلو با استرپتوکوک (شایع ترین عفونت چرکی گلو)

- عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی

درمان عفونت های فوق خیلی مواقع باعث بهبودی بیماری پسوریازیس می شود.

2- واکنش به برخی داروها

این داروها شامل موارد زیر است:

- داروهای ضد مالاریا مانند کلروکین و هیدروسی کلروکین (البته این داروها علاوه بر مالاریا، برای درمان برخی بیماری های روماتیسمی و برخی بیماری های پوستی نیز کاربرد دارد).

- پروپرانولول و آتنولول : این دو داروی ضد فشار خون در برخی از بیماران باعث تشدید بیماری پسوریازیس می شوند.

- کورتون خوراکی : این دارو، خطرناک ترین دارو برای بیماران مبتلا به پسوریازیس است. به دنبال مصرف خوراکی این دارو ابتدا بیماری خوب می شود، اما بعدا به شدت تشدید می شود و حتی خطر مرگ نیز وجود دارد.

- ایندومتاسین : در برخی از بیماران باعث تشدید پسوریازیس می شود.

- لیتیوم : یک داروی روانپزشکی است. در پنجاه درصد بیمارانی که این دارو را مصرف می کنند، بیماری پسوریازیس تشدید می شود.

3- آسیب پوستی

معمولا ده تا چهارده روز بعد از یک آسیب پوستی مثل بریدگی، زخمی شدن یا سوختگی پوست، ضایعات پوستی پسوریازیس در محل آسیب ایجاد می شود.

این چیزی است که اغلب بیماران مبتلا به پسوریازیس آن را تجربه کرده اند. به این پدیده فنومن کوبنر می گویند.

بیماری های پوستی هم می توانند منجر به فنومن کوبنر شوند. از جمله عوامل بروز فنومن کوبنر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- بیماری های پوستی 

- آسیب های پوستی

- کورک 

- تزریقات و سوزن زدن به پوست

- اگزما و درماتیت 

- گزش حشرات

- تبخال 

- شیو کردن و تراشیدن موها

- ابتلا به بیماری گال 

- تاتو کردن

- ابتلا به ویتیلیگو 

- آفتاب سوختگی

- ابتلا به لیکن پلان 

- بریدگی و سوختگی پوست

- چسب روی پوست

- واکسیناسیون

فنومن کوبنر در پنجاه درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس دیده می شود. برخی بیماران ممکن است با یک نوع آسیب پوستی دچار فنومن کوبنر شوند و با یک نوع آسیب دیگر، دچار فنومن کوبنر نگردند.

مطالعات مختلف نشان داده است فصل سرما منجر به تشدید و فصل گرما منجر به بهبودی پسوریازیس می شود

4- استرس

اگر از بیماران پسوریازیس بپرسیم چه عاملی باعث تشدید بیماری شما می شود، اکثر آنها پاسخ خواهند داد: استرس.

مطالعات علمی نیز به طور دقیق ارتباط بین استرس و تشدید بیماری پسوریازیس را نشان داده اند.

از طرف دیگر وجود بیماری پسوریازیس به خودی خود برای فرد مبتلا، ایجاد استرس می کند.

وجود لکه های پوستی پسوریازیس، فرد را در مواجهه با اطرافیان حتی همسر و فرزندان دچار استرس می کند.

وقتی بیماری پسوریازیس، کف دست و پا را درگیر می کند، بیماری بسیار سخت و آزار دهنده می شود، زیرا فرد مبتلا از انجام کارهای روزانه خود باز می ماند و این خود سطح استرس را در فرد مبتلا افزایش می دهد.

از طرف دیگر انجام درمان های پسوریازیس نیز استرس زا است. از یک طرف وقت گیر بودن و از طرف دیگر پر هزینه بودن درمان ها، برای بیماران ایجاد استرس می کند.

در این شرایط، پیدا کردن روش هایی برای کم کردن و کنترل استرس از اهمیت بالایی برخوردار است.

باید بدانیم روش های واقعی و موثر برای کسب آرامش و کاهش استرس کدامند. ما می توانیم با استفاده از این روش ها و کم کردن استرس، توانایی خود را برای مواجهه با مشکلات پیش رویمان افزایش دهیم.

از جمله روش های مقابله با استرس می توان به توجه به آموزه های مذهبی، ورزش و مطالعه اشاره کرد.

اما یک روش بسیار موثر و کارآمد در مقابله با استرس، استفاده از دارو است. باید بدانیم هیچ اشکالی ندارد در شرایط سخت با کمک پزشک، برای مدتی کوتاه از داروهای آرامبخش استفاده کنیم.

5- آب و هوا

زمستان بدترین فصل برای بیماران مبتلابه پسوریازیس است.

مطالعات مختلف نشان داده است فصل سرما منجر به تشدید و فصل گرما منجر به بهبودی پسوریازیس می شود.

در زمستان رطوبت هوا کاهش می یابد و این منجر به تشدید خشکی پوست می شود. در این فصل باید از کرم های مرطوب کننده بیشتر استفاده کرد. همچنین در داخل خانه از دستگاه بخور استفاده نمود.

 

6- عوامل دیگر تشدیدکننده پسوریازیس

از جمله عوامل دیگر تشدیدکننده پسوریازیس می توان به سیگار، هورمون ها و مصرف مشروبات الکلی اشاره کرد.

اثر هورمون ها روی بیماری پسوریازیس به طور دقیق شناخته شده نیست، مثلا گاهی اولین لکه های پوستی پسوریازیس، به دنبال تغییرات هورمونی سن بلوغ ایجاد می شود.

ترک سیگار به طور مشخصی به کاهش ضایعات پسوریازیس کمک می کند.

مصرف مشروبات الکلی به طور مشخصی منجر به تشدید پسوریازیس شود.

اگرچه درمان قطعی برای بیماری پسوریازیس وجود ندارد، اما با درمان های فعلی و با توجه به عوامل تشدیدکننده آن می توانیم نسبت روزهای خوب را به روزهای بد افزایش دهیم.

روزهای خوب روزهایی است که بیمار مبتلا دارای کمترین لکه های پوستی، کمترین خارش و بالاترین میزان بهبودی خلق و خو است. 

وجود لکه های قرمز با  پوسته هایی روی آن ، که سطح پوست بدن را میپوشاند . معمولا در بعضی از قسمتهای پوست مشاهد میشود اما گاهی تمامی پوست را میپوشاند و خارش شدید دارند ، که پس از خارش زخم میشوند . بهتر هست که دکتر و پزشک معالج این بیماری را برای شما تشخیص دهد چرا که گاهی اوقات با بیماریهای دیگر اشتباه گرفته میشود .

راه های سنتی درمان پسوریازیس :

  یکی از راههای درمان پسوریازیس استفاده از آروما تراپی یا رایحه درمانی میباشد . این روش که قدمت آن بیش از 4000 سال میباشد در قرنهای مختلف مورد استفاده رفع انواع بیماریها قرار میگیرد . به زبان خیلی ساده وقتی ما نفس میکشیم و رایحه روغن گیاهی وارد بینی و ششهای ما میگردد ، سنسورهایی که در بدن وجود دارد پیامهایی را به مغز ارسال میکنند ، و هر پیام باعث عکس العمل و ارائه دستورات مغز به ارگانها میشود . مثلا در بیماری پسوریازیس ، سنسورها پس از دریافت بوی روغن گیاهی درخت چای ، به مغز پیغام میفرستند که تعبیر آن در مغز باعث ارسال دستور جلوگیری از تولید سلول اضافی که دلیل اصلی این بیماری میباشد ، میشود .

چند نکته در زمان درمان پسوریازیس :

- سعی کنید از غذاهای گیاهی استفاده نمایید و از خوردن گوشت قرمز پرهیز نمایید .

- از مالیدن وازلین و پارافین خودداری نمایید .

- از نوشیدن الکل و مصرف سیگار خودداری نمایید .

- دوری از استرس فکری و سعی در مدیریت استرسهای روزمره .

- ورزش مداوم روزانه .

- بدن را در معرض سرما قرار ندهید .

روغن های مورد استفاده برای درمان پسوریازیس :

بهترین روغن ، روغن گیاهی درخت چای میباشد . روغن اسطوخودوس هم یکی دیگر از گزینه ها میباشد . وقتی صحبت از روغن گیاهی میشود منظور اسانسهای شیمیایی که به جای روغن به فروش میرسد نمیباشد .

روش استفاده از روغنهای گیاهی برای رایحه درمانی  :

به طور کلی 4 روش مختلف برای آروما تراپی وجود دارد که آنها را برای شما به اختصار توضیح میدهم :

1-      استفاده از روغن گیاهی توسط ماساژ : در این روش ماساژ درمانی ، با توجه به غلظت روغن گیاهی بین 6 تا 15 قطره روغن درخت چای با روغن پایه مثلا روغن بادام شیرین مخلوط و توسط تکنیکهای آروما ماساژ ، یا ماساژ با روغن روی بدن ماساژ داده میشود . در این روش توسط ماساژ روغن توسط پوست جذب بدن میشود .

2-      استفاده از روغن گیاهی در حمام بخار یا روش بخور : در این روش  5 قطره از روغن گیاهی را داخل ظرفی از آب جوش میریزیم و در حالی که سر را زیر یک حوله قرار داده ایم از بخار این آب تنفس میکنیم . توجه مهم : این روش برای استفاده از اسانسهای مصنوعی شیمیایی  خطر ناک میباشد .

3-      توسط پخش روغن گیاهی در هوای اتاق : در این روش 15 قطره از روغن گیاهی را داخل  یک لیوان آب ریخته و روی شعله شمع قرار میدهیم تا به آرامی در هوای اتاق پخش شود .

4-      استفاده از روغن گیاهی در وان حمام : در این روش 15 قطره از روغن گیاهی را داخل آب وان حمام ریخته و بدن را  به مدت 15 دقیقه داخل وان قرار میدهیم .

بخش سلامت تبیان

http://www.iranbodywork.com

هشدارهایی که ناخن ها به ما می دهند.

گرچه برخی شرایط و ناهنجاری ها در بدن موجب تغییر رنگ و شکل ناخن ها می شوند، اما این تغییرات در موارد نادر نشان دهنده بیماری است، به گونه ای که تمام افرادی که ناخن های سفید رنگ دارند، حتما به هپاتیت مبتلا نیستند. با این وجود اگر ناخن هایی سالم دارید احتمالاً بدن شما نیز از شر مشکلات فوق در امان است. اما چنانچه نگران تغییرات ظاهری ناخن های خود هستید، به طور حتم مراجعه به یک متخصص پوست بی ضرر خواهد بود.

آیا می دانستید ناخن ها می توانند گویای سلامت و یا عدم سلامتی بدن ما باشند؟ علایم وجود مشکلاتی در قلب، ریه و کبد می توانند خود را بصورت سفیدی، کبودی و یا ناهمواری در ناخن آشکار سازند. هر چند که مشاهده یک عامل جدید ممکن است اجباراً نشانه ای از بروز یک بیماری خاص نباشد، اما بد نیست با علائمی که در شکل و رنگ ناخن ها پدیدار می شوند، آشنا شوید.

با مطالعه این مطلب می توانید به رازهایی که ناخن ها آشکار می کنند، پی ببرید.

ناخن رنگ پریده

گاهی اوقات داشتن ناخن های رنگ پریده می تواند نشانه ای از وجود برخی بیماری های جدی مانند کم خونی، نارسایی قلبی، بیماری های کبدی و سوء تغذیه باشد.

ناخن سفید رنگ

ناخن سفید با لبه ی تیره رنگ می تواند از علایم مشکلات کبدی مانند هپاتیت باشد. همانطور که در تصویر می بینید، رنگ انگشتان نیز به زرد متمایل است که داشتن بیماری کبدی را اثبات می کند.

ناخن زرد رنگ

یکی از شایع ترین دلایل زرد بودن ناخن، عفونت های قارچی است. در موارد شدید بستر ناخن عقب رفته و ناخن ضخیم و ترک خورده می شود.
در موارد کمیاب، زردی ناخن می تواند نشان دهنده مشکلات جدی تیروئید، ریه، دیابت و یا بیماری پوستی پپسوریازیس باشد.

ناخن های کبود

ناخن کبود بدان معناست که بدن نمی تواند اکسیژن کافی دریافت کند. این مشکل به صورت بالقوه نشان دهنده بروز یک نوع عفونت ریه ای مانند ذات الریه و یا برخی مشکلات قلبی است.

ناخن های مواج و ناهموار

اگر سطح ناخن مواج و دارای فرورفتگی و برآمدگی باشد و پوست زیر ناخن به قهوه ای مایل به قرمز تغییر رنگ داده باشد، می تواند از نشانه های اولیه ی بیماری پوستی پسوریازیس و یا التهاب مفاصل باشد.

ناخن پوسته پوسته شده و ترک خورده

ناخن های خشک و شکننده که دائما ترک خورده و ترک ها به بستر ناخن پیش می روند، به مشکلات تیروئید مربوط می شود. اما اگر ترک های ایجاد شده به رنگ زرد متمایل باشند، احتمال عفونت های قارچی بیشتر است.

پف کردگی بستر ناخن

پوست اطراف ناخن، اگر پف کرده و به رنگ قرمز متمایل باشد می تواند به عنوان التهاب ناخن شناخته شود. لوپوس و بیماری های بافت همبند از این دسته به شمار می آیند. همچنین وجود عفونت در بدن نیز می تواند باعث قرمزی و التهاب پوست شود.

خطوط تیره زیر ناخن

خطوط تیره زیر ناخن را نباید نادیده گرفت و در اولین فرصت باید به پزشک مراجعه شود. اغلب دلیل نمایان شدن این خطوط، وجود تومور های سیاه رنگ قشر عمیق پوست ملانوما است که از خطرناک ترین نوع سرطان پوست به شمار می آید.

جویدن ناخن

جویدن ناخن ممکن است چیزی بیشتر از یک عادت قدیمی نباشد، اما در برخی موارد می تواند از علائم استرس مزمن باشد که نیاز به درمان دارد. همچنین جویدن و کندن ناخن می تواند نشانه وسواس جبری باشد که در این صورت باید با پزشک معالج مشورت شود.

***

گرچه برخی شرایط و ناهنجاری ها در بدن موجب تغییر رنگ و شکل ناخن ها می شوند، اما این تغییرات در موارد نادر نشان دهنده بیماری است، به گونه ای که تمام افرادی که ناخن های سفید رنگ دارند، حتما به هپاتیت مبتلا نیستند. با این وجود اگر ناخن هایی سالم دارید احتمالاً بدن شما نیز از شر مشکلات فوق در امان است. اما چنانچه نگران تغییرات ظاهری ناخن های خود هستید، به طور حتم مراجعه به یک متخصص پوست بی ضرر خواهد بود.