وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
با خدمات مراکز زیبایی بیشتر آشنا شوید
مینو علیزاده/ این روزها تعداد کلینیک ها و مراکز زیبایی در شهرهای مختلف روز به روز در حال افزایش است و بازار خدمات آنها بسیار داغ شده است. با یک جستجو یا چند سوال و جواب ساده، خیلی راحت متوجه می شویم که بسیاری از مشتریان این کلینیک ها و مراکز خانم های جوان و عقد کرده ای هستند که می خواهند در فاصله زمانی باقی مانده تا عروسی شان مو، ناخن، پوست یا حتی اضافه وزنشان را اصلاح و خود را برای مراسم ازدواج آماده کنند. با هم مروری بر پرطرفدارترین این خدمات در این مراکز خواهیم داشت.
همه آنچه عروس ها باید درباره تاتو بدانند
تاتو یعنی قرار دادن رنگدانه های شیمیایی با منشا خارجی زیر پوست. این کار باعث تغییرات رنگی می شود که برای خیلی ها که از شکل و فرم مثلا ابروهایشان راضی نیستند، مطلوب خواهد بود. البته این روش عوارضی هم به همراه دارد که به این راحتی ها نمی شود از کنارش گذشت. اگر برای تاتو از سوزنهای غیر ایمن استفاده شود، علاوه بر داشتن درد فراوان و خونریزی زیادی هم به همراه دارد و در نهایت موجب اختلالات پوستی می شود.ایجاد برآمدگی و قرمزی پوست در اطراف تاتو و همچنین التهاب و زخم های شدید از عوارض آن است. از طرف دیگر تاتو می تواند باعث عفونت موضعی نیز بشود که نشانه هایش قرمزی، گرم شدن محل ضایعه، تورم و خشکی است.
انواع مختلف تاتو بر اساس کاربردهای متنوع آن مشخص می شود.
1. تاتو بدن
2. تاتو ابرو
3. تاتو چشم
4. تاتو لب
و...
وبلاگ زیر جهت دریافت مقالات علمی و افزایش اگاهی شما عزیزان ایجاد شده است
مزوتراپی به عروس های توصیه می شود که:
1. زمان زیادی را در آفتاب می گذرانند
2. در معرض استرس بوده و وقت زیادی را در اتاق های مجهز به تهویه مطبوع می گذرانند
3. از ناراحتی های خشکی پوست رنج می برند
4. مستعد عدم تعادل هورمونی هستند
موم انداختن در اپیلاسیون به این صورت انجام میشود که یک لایه نازک از موم گرم روی پوست مالیده شده و سپس یک پارچه، کاغذ یا زرورق روی آن قرار میگیرد و بعد از مالش در جهت خلاف رویش موها از سطح پوست برداشته میشود. به این روش «استریپ واکس» گفته میشود و در مقابلش «هارد واکس» وجود دارد که در این روش از لایه ضخیمتری از موم استفاده میشود (نه از پارچه) و برای افرادی که پوست حساسی دارند مناسبتر است.
استفاده از «موم گرم» شایعترین روش مورد استفاده در اپیلاسیون است. این موم بلافاصله بعد از استعمال در سطح پوست با پارچه برداشته میشود و از رزین، موم پارافین، شربت گلوکز و عسل ساخته میشود. این روش سریع بوده و برای مناطق وسیعی در یک مرتبه استفاده میشود و روش مناسبی برای انواع موهای ظریف و خشن است و میتواند موهایی با ریشههای محکم و عمیق را بردارد. رویش مجدد موها به صورت ظریفتر رخ میدهد. از مضرات این روش میتوان به باقی ماندن موم در سطح بدن، حساسیت پوستی بیشتر و فرو رفتن مو به داخل پوست اشاره نمود.
موم داغ روشی قدیمیتر است و امروزه کمتر استفاده میشود. در این روش موم در سطح پوست سرد میشود و سپس برداشته میشود. این روش بهتر از روش قبلی سبب به دام انداختن موها در اپیلاسیون میشود و برای مناطق کوچک با موهای ضخیم مناسبتر است.
مناطق شایعی هست که موم انداختن در سالن های اپیلاسیون برای آنها انجام میشود: اندام فوقانی، زیربغل، کشالهران، اندام تحتانی، تنه و ناحیه تناسلی. توصیه میشود از روش موم انداختن در مناطق زیربغل، کشالهران و ناحیه تناسلی به دلیل اینکه موهای ضخیم و پرپشتی دارند به دلیل عوارض احتمالی بعدی و تحریک غدد لنفاوی منطقهای، استفاده نشود. جدیدا انواع خاصی از موم برای اپیلاسیون به بازار آمده که میتوان از آن دسته به موم جلبک دریایی اشاره کرد که اگر چه پایه دریایی دارد ولی به هر حال عوارضی مشابه با روش مرسوم موم انداختن و احتمال انتقال عوامل بیماریزای جلبکی دارد.
درد، سوختگی با موم داغ، حساسیت تماسی با موم یا پارچه، انتقال عوامل بیماریزا، فولیکولیت و سودوفولیکولیت، خونریزی و کبودی، کهیر، پارگی پوست، برآمدگیهای قرمز در سطح پوست، فرو رفتن موها به داخل پوست و تغییررنگ قهوهای در محل رویش موها از مهمترین عوارض این روش است بنابراین بهتر است حداقل شش ماه قبل از عروسی برای یکبار هم که شده این روش را در یک نقطه از بدنتان که خیلی در دید نیست امتحان کنید و بعد برای عروسی وقت بگیرید.
چه کسانی نباید از مومک برای اپیلاسیون استفاده کنند؟
کسانی که تحت درمان با داروهای لایهبرداری مثل ترتینوئین و ایزوترتینوئین هستند به دلیل اینکه پوستشان راحتتر دچار پارگی و شکنندگی میشود، بهتر است از موم انداختن استفاده نکنند و مخصوصا از موم انداختن در مناطق مبتلا به زگیل، مولوسکوم، عفونتهای قارچی و باکتریال، خال یا پوست تحریک شده، شکافدار و آفتاب سوخته اجتناب کنند.
1. برای استفاده از این روش، باید هر منطقهای که مو دارد، ابتدا کاملا شست و هیچ نوع کرم یا مرطوبکنندهای نباید روی پوستتان باشد، زیرا در غیر این صورت، مادهای که باید روی پوست مالیده شود، کاملا به پوست نمیچسبد و ممکن است پوست آسیب ببیند.
2. اگر در منطقهای هستید که آب و هوا گرم است، قبل از زدن موم، به پوستتان پودر بچه بزنید. این کار باعث میشود موم راحتتر روی پوستتان بچسبد. مالیدن موم روی پوست هم مهم است؛ آن را باید به صورت لایهای نازک روی پوست زد، بهطوری که موها قابل دیدن باشند. این کار باعث میشود پوست کشیده نشود و موها به راحتی کنده شوند.
3. همیشه موم را در جهت رویش موها روی پوست بزنید و خلاف جهت آن بکشید.
4. بعد از موم زدن لازم است یک نرمکننده ملایم روی پوست زده شود تا اگر حساسیتی وجود داشته باشد، پوست واکنش نشان ندهد.
5. اگر تا حالا اپیلاسیون نکرده اید، بدانید موهای شیو (تیغ) شده معمولا زبرند. وقتی موها درآمدند، با دستتان آنها را لمس کنید. اگر به اندازه 2 میلیمتر بلند شده بود، مطمئن باشید ماده اپیلاسیون آن را میگیرد و زمان مناسبی است.
6. برای اینکه از رویش موهای زیر پوستی جلوگیری کنید، یک لوسیون انتخاب کنید که در ترکیب آن سالیسیک وجود داشته باشد. اگر بلافاصله بعد از اپیلاسیون، 3 بار از این لوسیون استفاده کنید، از به وجود آمدن موهای زیرپوستی جلوگیری میکند.
7. یکی از علتهای رغبت نشان ندادن بیشتر خانمها به استفاده از این روش، درد ناشی از کندن موها از ریشه است. برای این مشکل قبل از موزدایی از یک محلول بیحسکننده مثل لیدوکائین روی پوستتان استفاده کنید. این کار را 20 دقیقه قبل از موزدایی انجام دهید، اما این ماده نباید در ناحیه تناسلی استفاده شود.
8. برای اینکه بعد از اپیلاسیون پوست قرمز نشود، میتوان کمی روغن ماهی به پوست زد.
9. تحقیقات نشان داده اپیلاسیون ممکن است باعث بروز بیماریهای تناسلی شود، اما فقط در صورتی که نکتههای بهداشتی شامل ملحفه تمیز برای زیرتان، پدهای یکبار مصرف و قاشق یکبار مصرف را رعایت نکنید. ضمنا موم به علت حرارتی که میبیند ویروسها و باکتریها را درون خود نگه نمیدارد و همین حرارت، به بیمارنشدن شما کمک میکند.
مانیکور و پدیکور
مانیکور عبارت است از مراقبتها و کارهای آرایشی که برای ناخنهای انگشتان دست انجام میشوند. منشأ این کلمه از ریشه لاتین manus به معنی «دست» و Cura به معنی «مراقبت» است. در مورد پاها به جای مانیکور از اصطلاح «پدیکور» استفاده میشود. «مانیکور» شامل کوتاه کردن صحیح ناخن است بهگونهای که لبه جلویی حالت گرد داشته باشد و گوشههای آن کوتاه نشود تا استحکام داشته باشد و داخل گوشت فرو نرود، صاف کردن لبه ناخن با سوهان ناخن، مراقبت از کوتیکول (یعنی چین پوستی قسمت قاعده ناخن که حفاظت از آن بسیار مهم است) و استفاده از جلادهندههای ناخن برای زیبایی و پوشاندن لکههای روی آن و تقویت ناخنهای ضعیف است. جزء اصلی این جلادهندهها «نیتروسلولز» است و پس از تبخیر حلال، لایه نازکی روی ناخن میماند که حالت سخت، براق و ضدآب دارد.
یادتان باشد وسایل مانیکور و پدیکور باید کاملا استریل و برای هر کس اختصاصی باشند زیرا از طریق این وسایل خطر انتقال بیماریهای عفونی مانند هپاتیت، ایدز (در صورت بیدقتی فرد انجامدهنده و خونریزی در زمان انجام مانیکور یا پدیکور) و ویروس زگیل وجود دارد. باید توجه داشت که زگیلهای دور ناخن بسیار مقاوم به درمان هستند.
اگر فرد مانیکورکننده به کوتیکول ناخن آسیب برساند یا هر نوع زخمی در پوست اطراف ناخن ایجاد کند، بعد از تماس با آب امکان عفونتهای میکروبی و قارچی وجود خواهد داشت که درنهایت میتواند باعث درد و بدشکل شدن ناخن شود.
بررسی مشکلات برنامه پزشک خانواده
بیمه سلامت و نقش بیمه های مکمل بر آن
تاثیر بیمه های مکمل بر قشرهای آسیب پذیر