خیار یکی از قدیمی‌ترین میوه‌هایی است که در جنوب هیمالیا کشت داده می‌شد. این میوه که با پوستی به رنگ سبز تیره، بافت ترد و عطر و طعم منحصر به فرد در تمام فصول سال در دسترس است یکی از سبزیجات بسیار کم کالری است.
هر ۱۰۰گرم خیار فقط ۱۵ کالری دارد. نداشتن هرگونه چربی اشباع یا کلسترول ارزش این میوه قدیمی را صد چندان می‌کند. پوست خیار علاوه بر اینکه منبع فیبر است و باعث کاهش یبوست می‌شود، ترکیبات سمی را از روده حذف کرده و از سرطان روده پیشگیری می‌کند. خیار یک منبع فوق‌العاده غنی پتاسیم است. پتاسیم الکترولیت داخل سلولی است که در کمک‌های دوستانه به قلب شهرت دارد. پتاسیم با کاهش فشار خون برای مقابله با اثرات سدیم به قلب کمک می‌کند. ۱۰۰گرم خیار ۱۴۷ میلی گرم پتاسیم و تنها ۲میلی گرم سدیم دارد. آنتی اکسیدان‌هایی مانند بتا و آلفا کاروتن، ویتامین ث، ویتامین زآگزانتین و لوتئین به طرز عجیبی در این میوه بسته بندی شده‌اند. درست به همین خاطر است که خیار را رفتگر طبیعی بدن می‌نامند، زیرا رادیکال‌های آزاد اکسیژن را از بدن پاکسازی کرده و از بروز سرطان و پیری زودرس سلول‌ها جلوگیری می‌کند. هر ۱۰۰گرم خیار به اندازه ۲۱۴میکرومول رادیکال آزاد جذب می‌کند. خیار خاصیت خفیف ادرار‌آوری دارد و محتوای سدیم را از بدن دفع کرده و بدین ترتیب با افزایش وزن و فشار خون بالا مبارزه می‌کند. مقدار بالای ویتامین «کا»در خیار نیزشگفت آور است حدود ۱۷میکروگرم از این ویتامین در هر ۱۰۰گرم خیار یافت شده است که نقش بالقوه‌ای در استحکام استخوان‌ها و ترویج فعالیت ساختمان توده استخوانی دارد.
مطالب پیشنهادی:
ورزش چه اثری برکاهش
بیماری های قلبی و بیماریهای استخوانی دارد؟
چطور میزان فعالیت فیزیکی خود را ارتقاء دهیم؟
چه ورزش هایی سلامت کودکان را تامین می کند؟
چگونه عملکرد فیزیولوژیکی و روانی میانسالان افزایش می یابد؟
تکنیک های توان بخشی ورزشی در بیماران مبتلا به آسم کدامند؟
دسترسی به تمامی این مطالب در سایت