از "آلوئه ورا" چه می دانیم؟

آلوئه‌ورا گیاهی است بسیار شگفت انگیز که شبیه کاکتوس بوده اما متعلق به خانواده سوسن سفید lily می‌باشد و چون در برابر خشکی مقاوم است ....

  

قسمت اول:آلوئه‌ورا گیاهی است بسیار شگفت انگیز که شبیه کاکتوس بوده اما متعلق به خانواده سوسن سفید lily می‌باشد و چون در برابر خشکی مقاوم است بطور طبیعی بیشتر در آفریقا و آمریکا و مناطق گرم و استوایی می‌روید، در واقع زمانیکه گیاهان دیگر در خشکی پلاسیده می‌شوند آلوئه‌ورا دارای برگهای آبدار و خنک می‌باشد. این گیاه بومی‌ آفریقای شمالی است البته از دیر باز در مناطق خشک گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان بعنوان گیاه تزئینی و هم بعنوان گیاه درمانی کشت می‌شود. هم اکنون آلوئه‌ورا بعلت دارا بودن خواص دارویی بسیار زیاد به سرعت برای مردم جهان شناخته شده است بطوریکه ایتالیاییها – آسیاییها- هندیها- افریقاییها- فیلیپینیها- یونانیها - ایرانیها و مردم آفریقای جنوبی آنرا به خوبی می‌شناسند.

 

 آلو‌ئه‌ورا از نظر گیاه‌شناسی به صورت زیر طبقه‌بندی می‌شود:

فرمانرو : گیاهان

 شاخه: گیاهان گلدار

 رده: تک لپه ای

 راسته: مارچوبه ای(Asparagales)

خانواده: سریشیان(Asphodelaceas)

آلوئه‌ورا معمولا بی‌ساقه است البته برخی از گونه‌های آن دارای ساقه‌های بسیار کوتاه هستند. این گیاه 80 تا 100 سانتیمتر رشد می‌کند و از طریق پا جوش تکثیر می‌شود .برگهای آن نیزه‌ای کلفت و گوشتی با لبه‌های دندانه‌دار است و رنگ آن سبز تا خاکستری می‌باشد. گلهای آن مخروطی و آویخته است و دارای جام لوله‌ای 3 تا 2 سانتیمتری می‌باشد و برروی سنبله می‌روید که گاهی تا 90 سانتیمتر درازا دارد.

 تاریخچه آلوئه‌ورا

تاریخچه آلوئه‌ورا به بیش از 3500 سال قبل باز می‌گردد. در مصر باستان از این گیاه جهت مصارف دارویی و پوستی، التیام زخمها و عفونتها استفاده می‌شود.

پادشاه سلیمان اولین کسی بود که به خواص ارزشمند این گیاه پی برد، همچنین افسانه‌ای وجود دارد که بیان می‌دارد ارسطو، الکساندر بزرگ را متقاعد ساخت تا از این گیاه برای درمان جراحتهای سربازانش در جنگها استفاده کند و دست نوشته‌های یونانی نشان می‌دهد که از آن برای درمان تاول، سوختگی، زخم پا و جلو گیری از اختلالات روده ای و معده ای استفاده می‌کردند. ایرانیان باستان و هندیها نیز گونه های مختلفی از این گیاه را پرورش داده و آنرا مورد استفاده قرار دادند، همچنین چینیها و ژاپنیها و روسها نیز از قرنها پیش به فوائد این گیاه پی‌برده بودند. در دهه 1930 از این گیاه در درمان سوختگیها‌ی رادیو‌اکتویته استفاده گردید و در واقع پس از تلفات جنگ جهانی دوم مجدداً این گیاه مورد توجه واقع شد. مدارک قابل توجهی وجود داردکه نشان دهنده این است که این گیاه ترمیم کننده بافت پوستی و زیبایی نیز می‌باشد بطوریکه خانم کوماری یکی از بیشمار زنانی بود که از این گیاه برای زیبایی و جلو‌گیری از پیری پوست استفاده می‌کرد.

داروسازان یونانی و رومی ‌بیان می‌دارند که آلو‌ئه برای بسیاری از اختلالات گوارشی نیزکاربرد دارد. حدود 200 نوع از این گیاه در جهان و‌جود دارد، اگر چه فقط 4 گونه آن مصارف دارویی دارد. به عنوان مثال آلوئه‌پری ALOE PERRYI - آلوئه فرو ALOEFERRO – آلوئه آربورنسیس ALOE ARBORENSIS و آلوئه ساپوناریا ALOE SAPONARIA از گونه‌هایی هستند که مصارف دارویی دارند.

 

مطالب پیشنهادی:

پیامد های هدفمند کردن یارانه ها در حوزه سلامت

مدیریت انرژی در مراکز بیمارستانی

آمادگی ملی و سازمانی در مقابله با زلزله و مدیریت بحران

ارتقای کیفیت خدمات سلامت از منابع مالی یارانه ها

 بیمه سلامت و نقش بیمه های مکمل بر آن

دسترسی به تمامی این مطالب در سایت

http://maktoobshop.com