پیشگیری ازبیماری های منتقله از راه جنسی

بیماری های جنسی مخفف  STDاست.این بیماریها بعضی اوقات به STI (عفونت های انتقالی  جنسی)شناخته میشوند.بیماری های جنسی از فردی به فرد دیگر از طریق مایعات بدن،شامل مایعاتی که در طی فعالیت های جنسی منتقل میشوند،انتقال می یابند.بیماری های جنسی شایع شامل هرپس،کلامیدیا،سوزاک،هپاتیت و ایدز هستند.این بیماریها ناخوشایند هستند و میتوانند  رو سلامت بدن،تاثیرات جدی طولانی مدت بگذارند و بعضی بیماری های جنسی میتوانند کشنده باشند؛هرچند،میتوانید اقداماتی انجام دهید که تا حد زیادی شانس مبتلا شدن به این بیماریها را کاهش دهید.

قسمت اول

احتیاط درباره ی شریک جنسی تان

۱)امتناع را در نظر بگیرید.

مطمئن ترین راه جلوگیری از STD،نداشتن رفتارهای جنسی است.این رفتارها شامل رابطه ی جنسی دهانی،رابطه ی جنسی واژینال و مقعدی است.

• پرهیز از رابطه ی جنسی برای بعضی افراد راه خوبی است اما برای بسیاری از افراد،واقع گرایانه یا قابل انجام نیست.اگر برای شما پرهیز راه خوبی نیست،راههای بسیار دیگری برای کاهش شانس ابتلا به عفونت وجود دارند.
• آگاه باشید که پرهیز از رابطه ی جنسی،بدون داشتن اطلاعات کافی از رابطه ی جنسی ایمن،معمولا از داشتن رابطه ی جنسی ایمن با اطلاعات کافی،کمتر موثر است.حتی اگر میخواهید از رابطه ی جنسی پرهیز کنید،خوب است که خودتان را راجع به رابطه ی جنسی ایمن آگاه کنید زیرا ممکن است در شرایطی به آن نیاز داشته باشید.

۲)داشتن تنها ۱ شریک جنسی را در نظر بگیرید.

ایمن ترین نوع رابطه ی جنسی،داشتن رابطه ی جنسی تنها با ۱ شریک جنسی است تا زمانی که شریک شما نیز تنها با شما رابطه ی جنسی داشته باشد.حتما خودتان و شریک جنسی تان قبل از انجام رابطه ی جنسی،تست های مربوط به بیماری های جنسی را انجام دهید.اگر هیچکدام از شما آلوده نباشید و هردو فقط با یکدیگر رابطه ی جنسی داشته باشید،شانس آلوده شدن به عفونتتان بسیار کم است.

۳)داشتن شریک های جنسی بسیار کم را در نظر بگیرید.

هرچه کمتر شریک جنسی داشته باشید،شانس ابتلا شدن به بیماریتان کمتر است.همچنین میتوانید تعداد شریک های جنسی که شریکتان در گذشته داشته است را نیز در نظر بگیرید.هرچه تعداد شریک های جنسی گذشته شان کمتر باشد،شانس مبتلا شدن شما به بیماری کمتر است.

۴)با افرادی که آزمایش انجام داده اند رابطه ی جنسی داشته باشید.

قبل از داشتن رابطه ی جنسی با فردی،مطمئن شوید که آنها توسط پزشک برای بیماری های جنسی آزمایش شده اند.می توان برای بسیاری از STD ها آزمایش شد و بسیاری از آنها قابل درمان هستند.اگر جواب آزمایش شریکتان مثبت شد،تا پس از درمان،از داشتن رابطه ی جنسی با او پرهیز کنید.شما میتوانید پس از این که پزشک اطلاع داد که داشتن رابطه ی جنسی با او ایمن است،به داشتن رابطه ی جنسی با او ادامه دهید.

• اگر شریکتان میگوید آزمایش داده است،نوع آزمایش هایی که داده است را بپرسید.معمولا افراد فقط سوزاک و کلامیدیا را آزمایش می کنند نه ایدز،هپاتیت یا هرپس را.
• آگاه باشید که HPV(ویروس پاپیلومای انسانی یا زگیل تناسلی)نمیتواند در مردان آزمایش شود.

۵)از شریک های جنسی تان راجع به سلامت جنسی شان بپرسید.

در محافظت از خودتان در برابر STD،ارتباط برقرار کردن راه مناسب است.راجع به سلامت جنسی و گذشته تان با شریک جنسی تان باز باشید  و مطمئن شوید که شریک تان نیز همین رفتار را با شما دارد.با فردی که در صحبت کردن راجع به سلامت جنسی عصبانی میشود یا نمی خواهد راجع به آنها صحبت کند،رابطه ی جنسی برقرار نکنید؛رابطه ی جنسی ایمن خواستار رضایت طرفین است.

۶)در طول رابطه ی جنسی کاملا هوشیار باشید.

نوشیدن مشروبات الکلی ممانعت شما را کاهش میدهد.این کار میتواند باعث شود تا نسبت به زمانی که هوشیار هستید،تصمیمات بدی بگیرید مانند استفاده نکردن از کاندوم.الکل و مواد مخدر ریسک درست عمل نکردن کاندوم را نیز افزایش میدهند زیرا امکان استفاده ی درست شما از آنها کم میشود.حتما در طول رابطه ی جنسی به اندازه ی کافی هوشیار باشید تا تصمیمات درستی بگیرید.

۷)از داروهای مخدر پرهیز کنید.

مواد مخدر،مانند الکل،میتوانند ممانعت را کاهش دهند و منجر به گرفتن تصمیمات نادرست یا عمل نکردن کاندوم شوند.مواد تزریق شدنی نیز میتوانند STD های مشخصی را منتقل کنند زیرا اگر سوزن را شریکی استفاده کنید،مایعات بدن میتوانند منتقل شوند.

• شناخته شده است ایدز و هپاتیت از طریق شریک شدن سوزن منتقل میشوند.

۸)با شریک جنسی تان قوانین رابطه ی جنسی ایمن را تعیین کنید.

قبل از رابطه ی جنسی،مطمئن شوید که با شریک جنسی تان روی داشتن رابطه ی جنسی ایمن موافق هستید.اگر شما میخواهید فقط با استفاده از کاندوم رابطه ی جنسی داشته باشید،این موضوع را برای شریکتان روشن کنید.در خواسته هایتان یکدیگر را حمایت کنید در یک رابطه ی جنسی،سالم بمانید.

۹)با فردی که علائم بیماری را دارد،رابطه ی جنسی نداشته باشید.

بعضی STD ها مانند هرپس تناسلی،زمانی که علائم شان ظاهر شوند،احتمال منتقل شدنشان بیشتر است.اگر شریکتان زخم های باز،قسمت های پوستی تحریک شده یا ترشح دارد،ممکن است STD داشته باشد و احتمال منتقل شدن این بیماری های جنسی بیشتر است.اگر مورد مشکوکی مشاهده میکنید،تا زمانی که شریکتان به پزشک مراجعه میکند،از رابطه ی جنسی پرهیز کنید.

قسمت دوم

داشتن رابطه ی جنسی محافظت شده

۱)بدانید که همه ی انواع رابطه ی جنسی،خطر مبتلا شدن به STD را دارند.

هر ۳ رابطه ی جنسی دهانی،مقعدی و واژینال میتوانند STD را انتقال دهند.اگرچه رابطه ی جنسی دهانی با کاندوم کمترین شانس انتقال بیماری را دارد،هیچ رابطه ی جنسی ۱۰۰% ایمن وجود ندارد.هرچند میتوانید تا حد زیادی از خودتان محافظت کنید تا شانس ابتلا به بیماری را کاهش دهید.

۲)بدانید که راههای محافظت ۱۰۰% ایمن نیستند.

راههای محافظت مانند کاندوم های مردانه و زنانه و بند های دهانی به طور عمده ریسک عفونت های STD را کاهش میدهند.هرچند همیشه کمی خطر وجود دارد.اگر راجع به تاثیرات حفاظت از رابطه ی جنسی سوالی دارید،از پزشک بپرسید.

۳)از تفاوت بین راههای کنترل بارداری و جلوگیری از بیماری های جنسی آگاه باشید.

بعضی راههای محافظت از STD،مانند استفاده از کاندوم مردانه،به جلوگیری از بارداری نیز کمک می کنند.هرچند،راههای بسیاری برای جلوگیری از بارداری وجود دارند که هیچ تاثیری در منتقل نکردن بیماری های جنسی ندارند.به یاد داشته باشید که هیچ کدام از راههای کنترل بارداری مانند قرص های هورمونی،IUD یا از بین بردن اسپرم ها از انتقال STD جلوگیری نمی کنند.

۴)کاندومی پلاستیکی بخرید که روی بسته ی آن “محافظت در برابر بیماری” نوشته شده است.

اکثر کاندوم ها پلاستیکی و در محافظت از بیماری های جنسی،موثر هستند.هرچند،کاندوم هایی وجود دارند (که معمولا برچسب “طبیعی” دارند) که از مواد دیگری مانند پوست گوسفند تهیه میشوند.این کاندوم های غیرپلاستیکی ممکن است از بارداری پیشگیری کنند اما نمی توانند از انتقال STD جلوگیری کنند.برای ایمن بودن،مطمئن شوید که روی بسته ی کاندوم،”محافظت در برابر بیماری” نوشته شده است.

۵)از کاندوم به درستی و مداوم استفاده کنید.

کاندوم ها تا زمانی که به درستی استفاده شوند،بسیار موثر و قابل اعتماد هستند.میتوانید آنها را از داروخانه و اکثر مغازه ها بخرید یا از بعضی از بیمارستانها و درمانگاه ها به صورت رایگان دریافت کنید.هرزمانی که رابطه ی جنسی دارید،از کاندوم استفاده کنید.آنها فقط در صورتی عمل می کنند که درست استفاده شوند.

• کاندوم های مردانه روی آلت قرار می گیرند و قبل از دخول پوشیده میشوند.آنها برای رابطه ی جنسی واژینال،دهانی و مقعدی عمل می کنند.با احتیاط بسته را باز کنید(با دندان یا قیچی باز نکنید)آن را به گونه ای قرار بدهید که لایه های تا خوردن در مقابل شما قرار بگیرند.نوک آن را بگیرید و آن را با احتیاط روی آلت بکشید.آن برای داشتن سوراخ یا پارگی بررسی کنید و هرزمانی که احساس کردید پاره شده است،به سرعت آن را در آورید.همچنین،از ماده ای روغنی استفاده کنید تا از پاره شدن آن بر اثر اصصکاک جلوگیری کنید.پس از اتمام رابطه،قبل از این که نعوظ از بین برود،آلت را خارج کنید(همراه با کاندوم) و با احتیاط آن را دور بیاندازید.قطعا از یک کاندوم دوباره استفاده نکنید.
• کاندوم های زنانه نیز در دسترس هستند.کاندوم های زنانه میتوانند قبل از دخول،درست بالای دهانه ی رحم،داخل واژن شوند.کاندوم های زنانه مانند تامپون وارد واژن میشوند.پیدا کردن آنها سخت تر است اما معمولا بیمارستان ها و درمانگاه ها آن ها را دارند.کاندوم های زنانه میتوانند از پلاستیک یا پلی اورتان تهیه شوند.کاندوم های زنانه مخصوصا برای زنانی که میخواهند خودشان مسئول جلوگیری از بارداری یا ابتلا به STD باشند،مفید است.کاندوم های زنانه ی پلی اورتانی میتوانند توسط افرادی که به پلاستیک حساسیت دارند یا افرادی که میخواهند از مواد لیز کننده ی روغنی استفاده کنند،استفاده شوند.

۶)در آن واحد فقط از یک کاندوم استفاده کنید.

هیچگاه از ۲ کاندوم روی هم استفاده نکنید.برای مثال،مردان نباید از ۲ کاندوم روی هم استفاده کنند و کاندوم زنانه و مردانه نباید همزمان در یک رابطه ی جنسی استفاده شوند.استفاده ی همزمان از ۲ کاندوم شانس پارگی آنها را بیشتر می کند و باعث میشود نسبت به استفاده ی مناسب از ۱ کاندوم،کمتر ایمن باشند.

۷)مطمئن شوید تاریخ انقضا کاندوم ها نگذشته باشد.

تاریخ انقضای روی بسته ی کاندوم ها را بررسی کنید.فقط از کاندوم های تاریخ مصرف نگذشته استفاده کنید.امکان پارگی کاندوم تاریخ مصرف گذشته در حین استفاده،بیشتر است.

۸)کاندوم ها را در مکانهای بسیار گرم یا زیر نور آفتاب قرار ندهید.

کاندوم ها زمانی که در مکانهای خنک و خشک مانند کشو های لباس قرار گیرند،کمتر امکان دارد خراب شوند.کاندوم هایی که در مکانهای گرم یا آفتابی مانند ماشین یا کیف پول قرار میگیرند،نیاز دارند که به طور مداوم جایگزین شوند تا در حین استفاده پاره نشوند.

۹)از پوشش های دهانی استفاده کنید.

پوشش های دهانی ورقه های پلاستیکی هستند که از شما حین رابطه ی جنسی دهانی در برابر STD مانند هرپس محافظت می کنند.آنها کمک میکنند تا از بافت های با ارزش دهانتان در برابر عفونت محافظت شود.پوشش های دهانی را میتوانید از هر مکانی که کاندوم میخرید،تهیه کنید.در عوض پوشش دهانی،میتوانید از پلاستیک های ضد باکتری یا کاندوم نیز استفاده کنید.

۱۰)از دستکش های پزشکی استفاده کنید.

از دستکش های لاتکس برای تحریک دستی استفاده کنید.این کار از شما و شریکتان در برابر زخم هایی که ممکن است در دستتان باشد و شما از آنها بی خبر هستید،محافظت می کند زیرا از این راه عفونت میتواند منتقل شود.همچنین میتوان از آنها به جای پوشش دهانی نیز استفاده کرد.

۱۱)از کاندوم روی هر وسیله ی جنسی که در رابطه استفاده می کنید،استفاده کنید.

از کاندوم روی هر وسیله ی جنسی که با شریکتان به اشتراک میگذارید مانند دیلدو،استفاده کنید.بسیاری از STD ها میتوانند از طریق وسایل غیربهداشتی منتقل شوند.پس از استفاده از این وسیله ها،آنها را تمیز و ضدعفونی کنید.میتوان از کاندوم ها روی دیلدو و ویبراتورها نیز استفاده کرد.در هر استفاده و با هر شریک جنسی،از یک کاندوم جدید و تمیز استفاده کنید.بسیاری از وسایل جنسی حاوی دستور العمل های تمیز کردن مناسب هستند که میتوانید از آنها پیروی کنید.

۱۲)از لیز کننده های روغنی روی محصولات پلاستیکی استفاده نکنید.

لیز کننده های روغنی مانند روغن های معدنی یا ژل پترولئوم میتوانند به پارگی کاندوم های پلاستیکی و پوشش های دهانی منجر شوند.فقط از لیز کننده های آبی استفاده کنید.روی بسته ی اکثر لیز کننده ها نوشته شده است که قابل استفاده همراه با کاندوم یا پوشش های دهانی هستند یا خیر.

• بعضی کاندوم ها خودشان دارای لیز کننده هستند.

قسمت سوم

انجام درمانهای پزشکی پیشگیری کننده

۱)واکسن بزنید.

تعدادی واکسن برای چند بیماری که از طریق جنسی منتقل می شوند،در دسترس هستند.این بیماری ها شامل هپاتیت A و B و ویروس پاپیلومای انسانی(HPV) است.با پزشکتان راجع به واکسینه کردن خود یا کودکتان در سن پیشنهاد شده صحبت کنید تا از سلامت جنسی تان محافظت کنید.

• پیشنهاد شده است که نوزادان واکسن هپاتیت A و B و کودکان ۱۱-۱۲ ساله واکسن (HPV) را بزنند.هرچند،بزرگسالانی که هیچ واکسنی نزده اند،میتوانند با پزشکشان راجع به زدن این واکسن ها صحبت کنند.واکسن HPV برای افراد بالای ۲۶ سال قابل تائید نیست.

۲)ختنه شوید.

بعضی تحقیقات نشان داده است مردانی که ختنه شده اند،کمتر در معرض ابتلا به STD که شامل ایدز است،قرار دارند.اگر مردی هستید که در معرض بالای ابتلا به STD قرار دارید،ختنه کردن را در نظر بگیرید تا خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهید.

۳)اگر در معرض خطر بالای ابتلا به ایدز قرار دارید،از Truvada استفاده کنید.

Truvada یک داروی جدید است که به کاهش ابتلا به ایدز کمک می کند.اگر در گروه افرادی که در معرض ریسک بالای ابتلا به ایدز قرار دارند هستید،با پزشکتان راجع به Truvada صحبت کنید.برای مثال،اگر شریکی دارید که ایدز دارد یا کارتان با رابطه ی جنسی است،Truvada میتواند به محافظت از سلامتی تان کمک کند.

• توجه داشته باشد که Truvada به تنهایی برای جلوگیری از HIV کافی نیست.همیشه در طول رابطه ی جنسی با فردی که HIV مثبت است،از کاندوم استفاده کنید حتی اگر از Truvada نیز استفاده می کنید.

۴)از تمیز کردن واژنتان با دستگاه مخصوص این کار پرهیز کنید.

تمیز کردن واژن با دستگاه مخصوص(یا استفاده از مواد شیمیایی یا صابون برای شستن واژن)باکتری های مهم مفیدی که میتوانند به پیشگیری از ابتلا به STD کمک کنند را از بین میبرد.باکتری های موجود در غشاهای مخطی محافظ های مفیدی در برابر STD هستند و باید این باکتری های مفید را سالم نگه دارید.

قسمت چهارم

آزمایش شدن مداوم

۱)نشانه های رایج بیماری های جنسی را شناسایی کنید.

همه ی STD ها علامت ندارند.هرچند،شاخص هایی برای تشخیص این که شما یا شریکتان به STD مبتلا شده اید،وجود دارند.علامت های شایع شامل:

• زخم ها یا جوش هایی اطراف واژن،آلت تناسلی مرد یا مقعد
• درد هنگام ادرار
• درد هنگام رابطه ی جنسی
• بوی غیر معمول یا چرکی ترشحات واژن یا آلت تناسلی مرد
• خونریزی غیر معمول واژینال

۲)بدانید که بسیاری از STD ها قابل درمان هستند.

اگر نگرانSTD  هستید،از مراجعه به پزشک پرهیز نکنید.بسیاری از STD ها کاملا قابل درمان هستند،اگر زودهنگام تشخیص داده شوند.با پزشکتان صادق و باز باشید و راجع به راههای درمانتان با او مشورت کنید.

۳)تعیین کنید که در گروه افرادی که در خطر بالای ابتلا به STD هستند قرار دارید یا خیر.

اگرچه همه باید برای STD به طور مداوم آزمایش شوند،گروه های مشخصی هستند که باید مداوم تر آزمایش شوند.این گروه ها شامل:

• زنان باردار یا زنانی که سعی می کنند باردار شوند
• افرادی که HIV دارند – آنها بیشتر در معرض ابتلا به سایر بیماریهای STD قرار دارند
• افرادی که شریک جنسی HIV مثبت دارند
• مردانی که شریک جنسی مرد دارند
• زنان زیر ۲۵ سال که از لحاظ جنسی فعال هستند – آنها نیازمند آزمایش کلامیدیا مداوم تری هستند
• زنان بالای ۲۱ سال که از لحاظ جنسی فعال هستند – آنها نیازمند آزمایش HPV هستند
• افرادی که بین سالهای ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۵ بدنیا آمده اند – آنها در خطر بالای ابتلا به هپاتیت C قرار دارند
• افرادی که چند شریک جنسی دارند،افرادی که یک شریک جنسی دارند که او چند شریک جنسی دارد،افرادی که از داروهای خاصی استفاده می کنند،افرادی که رابطه ی جنسی محافظت نشده دارند،افرادی که سابقه ی STD یا STI دارند یا والدی دارند که در هنگام تولد STD خاصی داشته اند.

۴)به طورمداوم آزمایش شوید.

اگر در گروه پرخطر قرار دارید هر ۳ تا ۶ ماه و اگر در گروه کم خطر قرار دارید هر ۱ تا ۳ سال آزمایش شوید.هر فردی که از لحاظ جنسی فعال است،در خطر STD قرار دارد،پس حتی اگر فقط۱ شریک جنسی دارید،ایده ی خوبی است که هر چند سال یکبار آزمایش شوید.در محافظت از خودتان و کنار آمدن با مشکل قبل از انتقال یافتن آن به دیگران،شما ریسک انتقال STD را در جمعیت عمومی کاهش میدهید.شما با محافظت از خودتان،از همه محافظت می کنید.آزمایش ها میتوانند در مطب پزشک،یک درمانگاه محلی یا توسط سرویس های آزمایشگاهی خانگی انجام شوند.

• آزمایش مخصوصا زمانی که یک شریک جنسی جدید دارید،مهم است.
• آزمایش برای HIV،سفلیس،هرپس،تریکوموناس،کلامیدیا،سوزاک و هپاتیت B وجود دارد.

۵)نمونه خون،ادرار و مایعات بدن فراهم کنید.

پزشک معمولا با آزمایش فیزیکی و آزمایش ادرار و خون،شما را برای STD آزمایش می کند.اگر زخم یا ترشح واژینال دارید،این مایعات نیز میتوانند برای آزمایش مورد استفاده قرار بگیرند.

۶)شریکتان را آزمایش کنید.

شریکتان را نیز برای دادن آزمایش تشویق کنید.تاکید کنید که این راه بهترین راه برای ایمن نگه داشتن هردوی شماست.این کار به معنی اعتماد نداشتن به او نیست.این کار به سادگی یک تصمیم هوشمندانه است.

۷)اگر به آزمایش نیاز دارید،سرویس های رایگان پیدا کنید.

اگر نمی توانید هزینه ی آزمایش ها را پرداخت کنید یا بیمه ندارید و نگران ابتلا به بیماری های جنسی هستید،به دنبال سرویس های رایگان باشید.مکانهای متفاوتی برای پیدا کردن سرویس های رایگان وجود دارند.بعضی منابع خوب مشورت برای پیدا کردن سرویس های انجام آزمایش رایگان شامل:

• بیمارستان ها
• اینترنت
• مراکز بهداشت و درمان
• درمانگاه ها

۸)خجالت زده نباشید.

هیچ خجالتی در انجام آزمایشات بیماری های جنسی نیست.شما دارید برای سلامت خودتان و اطرافیانتان تصمیم خوب و هوشمندانه ای میگیرید.اگر همه برای STD آزمایش بدهند،این بیماریها کمتر شایع میشوند.شما باید به انجام دادن این کار برای محافظت از جامعه تان افتخار کنید.

۹)بدانید که نمی توانید برای همه ی بیماری های جنسی آزمایش شوید.

برای مثال،HPV در مردان نمی تواند آزمایش شود.حتی اگر پزشکتان به شما بگوید که از سلامت کامل برخوردار هستید،همچنان فکر خوبی است که در هنگام رابطه ی جنسی از کاندوم استفاده کنید.

۱۰)از دستور العمل های پزشکتان پیروی کنید.

اگر پزشکتان می گوید که داشتن رابطه ی جنسی برایتان ایمن نیست،از دستورش پیروی کنید.برای مثال،افرادی که هرپس تناسلی دارند نباید هنگام بروز تاول ها رابطه ی جنسی داشته باشند.فقط هنگامی که پزشکتان اجازه داد،به رابطه ی جنسی ادامه دهید.

• شما و شریکتان نباید تا هنگامی که به طور کامل برای STD درمان نشده اید،رابطه ی جنسی داشته باشید.

۱۱)به همه ی شریک های جنسی تان تشخیص را اطلاع دهید.

اگر STD در شما شناسایی شد،به شریک های فعلی و قبلی تان اطلاع دهید تا آنها نیز اگر خواستند،آزمایش دهند.اگر نمی خواهید شخصا به آنها اطلاع دهید،بعضی مراکز درمانی،سرویس های اطلاع رسانی فراهم می کنند که از طریق آن به افرادی که ممکن است در معرض STD باشند،اطلاع دهند.